کرب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:35174300.jpg|بندانگشتی|کرب]]
[[پرونده:35174300.jpg|بندانگشتی|کرب]]
کَرْب <br>
کَرْب <br>
<p>ازجمله سازهای ایدیوفون یا کوبه‌ای فاقد پوست. در مناطق گوناگون با نام‌های دیگری چون کارب، سَنج، جغجغه و سنگ نیز مشهور است. این ساز متشکل از دو قطعه چوب به‌شکل یک کاسۀ کوچک توپُر است و در برخی از نمونه‌ها بندِ چرمی کوچکی نیز، برای بهتر قرارگرفتن در دست، به آن متصل شده است. این ساز به‌شکل گروهی و فقط در مراسم عزاداری عاشورا نواخته می‌شود. کرب را مردان و با اجرای حرکات موزون می‌نوازند. ساز مذکور در لاهیجان، آران، ابیانه، شهرضا و روستاهای سبزوار متداول است و در گذشته، در مازندران نیز رایج بوده است. پیش‌تر آن را از سنگ می‌ساختند و مراسمی که این ساز در آن نواخته می‌شد، به سنگ‌زنی مشهور بود. به‌علت شکسته‌شدن سنگ‌ها، رفته‌رفته چوب جانشین سنگ شد؛ اما در برخی مناطق هنوز به این مراسم سنگ‌زنی می‌گویند. </p>
<p>ازجمله سازهای [[ایدیوفون]] یا کوبه‌ای فاقد پوست. در مناطق گوناگون با نام‌های دیگری چون کارب، [[سنج|سَنج]]، [[جغجغه]] و سنگ نیز مشهور است. این ساز متشکل از دو قطعه چوب به‌شکل یک کاسۀ کوچک توپُر است و در برخی از نمونه‌ها بندِ چرمی کوچکی نیز، برای بهتر قرارگرفتن در دست، به آن متصل شده است. این ساز به‌شکل گروهی و فقط در مراسم عزاداری عاشورا نواخته می‌شود. کرب را مردان و با اجرای حرکات موزون می‌نوازند. ساز مذکور در [[لاهیجان، شهرستان|لاهیجان]]، [[آران و بیدگل، شهرستان|آران]]، [[ابیانه]]، [[شهرضا، شهرستان|شهرضا]] و روستاهای [[سبزوار، شهرستان|سبزوار]] متداول است و در گذشته، در [[مازندران]] نیز رایج بوده است. پیش‌تر آن را از سنگ می‌ساختند و مراسمی که این ساز در آن نواخته می‌شد، به سنگ‌زنی مشهور بود. به‌علت شکسته‌شدن سنگ‌ها، رفته‌رفته چوب جانشین سنگ شد؛ اما در برخی مناطق هنوز به این مراسم سنگ‌زنی می‌گویند. </p>
<br><!--35174300-->
<br><!--35174300-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:سازهای ایرانی]]
[[رده:سازهای ایرانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۸

کرب

کَرْب

ازجمله سازهای ایدیوفون یا کوبه‌ای فاقد پوست. در مناطق گوناگون با نام‌های دیگری چون کارب، سَنج، جغجغه و سنگ نیز مشهور است. این ساز متشکل از دو قطعه چوب به‌شکل یک کاسۀ کوچک توپُر است و در برخی از نمونه‌ها بندِ چرمی کوچکی نیز، برای بهتر قرارگرفتن در دست، به آن متصل شده است. این ساز به‌شکل گروهی و فقط در مراسم عزاداری عاشورا نواخته می‌شود. کرب را مردان و با اجرای حرکات موزون می‌نوازند. ساز مذکور در لاهیجان، آران، ابیانه، شهرضا و روستاهای سبزوار متداول است و در گذشته، در مازندران نیز رایج بوده است. پیش‌تر آن را از سنگ می‌ساختند و مراسمی که این ساز در آن نواخته می‌شد، به سنگ‌زنی مشهور بود. به‌علت شکسته‌شدن سنگ‌ها، رفته‌رفته چوب جانشین سنگ شد؛ اما در برخی مناطق هنوز به این مراسم سنگ‌زنی می‌گویند.