کولوبژک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
(به آلمانی: کولْبِرگ<ref>Kolberg | (به آلمانی: کولْبِرگ<ref>Kolberg | ||
</ref>) بندر صنعتی و شهر ساحلی در استان کوشالین<ref>koszalin </ref>، در [[لهستان]]، واقع در مصب رود پارستا<ref>River Parseta</ref> در ساحل [[بالتیک، دریای|دریای بالتیک]]<ref> Baltic Sea </ref>، به فاصلۀ ۴۰کیلومتری غرب [[کوشالین]]. ۴۵,۴۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۰). کارگاه‌های تعمیر کشتی دارد. قدمت شهر به [[قرون وسطا]] بازمی‌گردد، اما در [[جنگ جهانی دوم]]، تقریباً ویران شد. کولوبژک، که در قرون وسطا عضو فدراسیون تجاری [[اتحادیه هانسایی|اتحادیۀ هانسایی]]<ref>Hanseatic League </ref> بود، صادرکنندۀ نمک است. این شهر که قبلاً جزو [[پومرانی]]<ref>Pomerania </ref> بود، به‌ترتیب به [[براندنبورگ، ایالت|براندنبورگ]]<ref>Brandenburg</ref> (۱۶۴۸)، [[روسیه]] (۱۷۴۱) و لهستان (۱۹۴۵) واگذار شد. | </ref>) بندر صنعتی و شهر ساحلی در استان کوشالین<ref>koszalin </ref>، در [[لهستان]]<ref>Poland</ref>، واقع در مصب رود پارستا<ref>River Parseta</ref> در ساحل [[بالتیک، دریای|دریای بالتیک]]<ref> Baltic Sea </ref>، به فاصلۀ ۴۰کیلومتری غرب [[کوشالین]]. ۴۵,۴۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۰). کارگاه‌های تعمیر کشتی دارد. قدمت شهر به [[قرون وسطا]] بازمی‌گردد، اما در [[جنگ جهانی دوم]]، تقریباً ویران شد. کولوبژک، که در قرون وسطا عضو فدراسیون تجاری [[اتحادیه هانسایی|اتحادیۀ هانسایی]]<ref>Hanseatic League </ref> بود، صادرکنندۀ نمک است. این شهر که قبلاً جزو [[پومرانی]]<ref>Pomerania </ref> بود، به‌ترتیب به [[براندنبورگ، ایالت|براندنبورگ]]<ref>Brandenburg</ref> (۱۶۴۸)، [[روسیه]] (۱۷۴۱) و لهستان (۱۹۴۵) واگذار شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۲
کولوبْژِک (Kolobrzeg)
(به آلمانی: کولْبِرگ[۱]) بندر صنعتی و شهر ساحلی در استان کوشالین[۲]، در لهستان[۳]، واقع در مصب رود پارستا[۴] در ساحل دریای بالتیک[۵]، به فاصلۀ ۴۰کیلومتری غرب کوشالین. ۴۵,۴۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۰). کارگاه‌های تعمیر کشتی دارد. قدمت شهر به قرون وسطا بازمی‌گردد، اما در جنگ جهانی دوم، تقریباً ویران شد. کولوبژک، که در قرون وسطا عضو فدراسیون تجاری اتحادیۀ هانسایی[۶] بود، صادرکنندۀ نمک است. این شهر که قبلاً جزو پومرانی[۷] بود، به‌ترتیب به براندنبورگ[۸] (۱۶۴۸)، روسیه (۱۷۴۱) و لهستان (۱۹۴۵) واگذار شد.