آنتیگونه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آنتیگونه (Antigone)<br> | آنتیگونه (Antigone)<br> | ||
[[پرونده: 10243000.jpg | بندانگشتی|آنْتيگونه]]نمایش‌نامه‌ای تراژیک، به زبان یونانی، نوشتۀ [[سوفوکلس]]<ref>Sophocles</ref>، نخستین اجرا در حدود ۴۴۱پ‌م، در آتن. آنتیگونه، به خلاف فرمان شاه [[کرئون|کرئون]]<ref>Creon</ref> خودکامه، آیین تدفین برادر خود، [[پولونیکس]]<ref>Polynices</ref>، را برگزار می‌کند و به فرمان کرئون به مرگ محکوم می‌شود، اما پیش از آن‌که حکم اجرا شود، خودکشی می‌کند. درپی خودکشی آنتیگونه، نامزد او، [[هایمون]]<ref>Haemon</ref>، پسر کرئون، و مادرش، اورودیکه<ref>Eurydice</ref>، نیز به زندگی خود پایان می‌دهند. نمی‌توان گفت که سوفوکلس به اسطوره نظر نداشته است، اما غرض او بیش از آن‌که بیان اسطوره باشد، بیان قانونی فلسفی است؛ این‌که چه‌سان قوانین و احکام خدشه‌ناپذیر الهی، رودرروی مصلحت‌بینی‌های سیاسی قرار می‌گیرند. آنتیگونه به فرمان خدایان عمل می‌کند و فرمان شاه را نادیده می‌گیرد. آثار فراوانی اعم از نمایش‌نامه و آثار موسیقایی به اقتباس از ''آنتیگونه'' آفریده شده است؛ ازجملۀ نمایش‌نامه‌هایی به اقتباس از ''آنتیگونۀ'' سوفوکلس: ''آنتیگونه''، اثر ''[[آلامانی، لوییجی (۱۴۹۵م ـ۱۵۵۶)|لوئیجی آلامانی]]''<ref>Luigi Alamanni</ref>، به زبان ایتالیایی ( | [[پرونده: 10243000.jpg | بندانگشتی|آنْتيگونه]]نمایش‌نامه‌ای تراژیک، به زبان یونانی، نوشتۀ [[سوفوکلس]]<ref>Sophocles</ref>، نخستین اجرا در حدود ۴۴۱پ‌م، در [[آتن]]. آنتیگونه، به خلاف فرمان شاه [[کرئون|کرئون]]<ref>Creon</ref> خودکامه، آیین تدفین برادر خود، [[پولونیکس]]<ref>Polynices</ref>، را برگزار می‌کند و به فرمان کرئون به مرگ محکوم می‌شود، اما پیش از آن‌که حکم اجرا شود، خودکشی می‌کند. درپی خودکشی آنتیگونه، نامزد او، [[هایمون]]<ref>Haemon</ref>، پسر کرئون، و مادرش، اورودیکه<ref>Eurydice</ref>، نیز به زندگی خود پایان می‌دهند. نمی‌توان گفت که سوفوکلس به اسطوره نظر نداشته است، اما غرض او بیش از آن‌که بیان اسطوره باشد، بیان قانونی فلسفی است؛ این‌که چه‌سان قوانین و احکام خدشه‌ناپذیر الهی، رودرروی مصلحت‌بینی‌های سیاسی قرار می‌گیرند. آنتیگونه به فرمان خدایان عمل می‌کند و فرمان شاه را نادیده می‌گیرد. آثار فراوانی اعم از نمایش‌نامه و آثار موسیقایی به اقتباس از ''آنتیگونه'' آفریده شده است؛ ازجملۀ نمایش‌نامه‌هایی به اقتباس از ''آنتیگونۀ'' سوفوکلس: ''آنتیگونه''، اثر ''[[آلامانی، لوییجی (۱۴۹۵م ـ۱۵۵۶)|لوئیجی آلامانی]]''<ref>Luigi Alamanni</ref>، به زبان ایتالیایی (۱۵۳۳م)، ''آنتیگونه''، اثر ''[[آلفییری، ویتوریو (۱۷۴۹ـ۱۸۰۳)|ویتّوریو آلفیئری]]''<ref>Vittorio Alfieri</ref>، به زبان ایتالیایی (۱۶۳۸م)، و ''آنتیگون''، اثر ''[[آنویی، ژان (۱۹۱۰ـ۱۹۸۷)|ژان آنویی]]''<ref>Jean Anouilh</ref>، به زبان فرانسوی (نخستین اجرا در ۱۹۴۴م). ازجملۀ آثار موسیقایی به اقتباس از آن: ''آنتیگونه''، اثر ''[[هاسه، یوهان آدولف (۱۶۹۹ـ۱۷۸۳)|یوهان آدولف هاسه]]''<ref>Johann Adolf Hasse</ref> (نخستین اجرا در ۱۷۲۳م)، ''آنتیگونه''، اثر ''تومازو ترائتا''<ref>Tommaso Traetta</ref> (نخستین اجرا در ۱۷۷۲م). [[مندلسون (بارتولدی)، فلیکس (۱۸۰۹ـ۱۸۴۷)|مندلسون]]<ref>Mendelssohn</ref> نیز تصنیفی به اقتباس از ''آنتیگونه'' دارد. | ||
<br><!--10243000--> | <br><!--10243000--> | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۸
آنتیگونه (Antigone)
نمایش‌نامه‌ای تراژیک، به زبان یونانی، نوشتۀ سوفوکلس[۱]، نخستین اجرا در حدود ۴۴۱پ‌م، در آتن. آنتیگونه، به خلاف فرمان شاه کرئون[۲] خودکامه، آیین تدفین برادر خود، پولونیکس[۳]، را برگزار می‌کند و به فرمان کرئون به مرگ محکوم می‌شود، اما پیش از آن‌که حکم اجرا شود، خودکشی می‌کند. درپی خودکشی آنتیگونه، نامزد او، هایمون[۴]، پسر کرئون، و مادرش، اورودیکه[۵]، نیز به زندگی خود پایان می‌دهند. نمی‌توان گفت که سوفوکلس به اسطوره نظر نداشته است، اما غرض او بیش از آن‌که بیان اسطوره باشد، بیان قانونی فلسفی است؛ این‌که چه‌سان قوانین و احکام خدشه‌ناپذیر الهی، رودرروی مصلحت‌بینی‌های سیاسی قرار می‌گیرند. آنتیگونه به فرمان خدایان عمل می‌کند و فرمان شاه را نادیده می‌گیرد. آثار فراوانی اعم از نمایش‌نامه و آثار موسیقایی به اقتباس از آنتیگونه آفریده شده است؛ ازجملۀ نمایش‌نامه‌هایی به اقتباس از آنتیگونۀ سوفوکلس: آنتیگونه، اثر لوئیجی آلامانی[۶]، به زبان ایتالیایی (۱۵۳۳م)، آنتیگونه، اثر ویتّوریو آلفیئری[۷]، به زبان ایتالیایی (۱۶۳۸م)، و آنتیگون، اثر ژان آنویی[۸]، به زبان فرانسوی (نخستین اجرا در ۱۹۴۴م). ازجملۀ آثار موسیقایی به اقتباس از آن: آنتیگونه، اثر یوهان آدولف هاسه[۹] (نخستین اجرا در ۱۷۲۳م)، آنتیگونه، اثر تومازو ترائتا[۱۰] (نخستین اجرا در ۱۷۷۲م). مندلسون[۱۱] نیز تصنیفی به اقتباس از آنتیگونه دارد.