آیزاکس، الیک (۱۹۲۱ـ۱۹۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =ویروس شناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =مدیر مرکز جهانی آنفلوآنزا در لندن ( | |سمت =مدیر مرکز جهانی آنفلوآنزا در لندن (۱۹۶۱) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|گروه مقاله =پزشکی | |گروه مقاله =پزشکی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم =کشف اینترفرون ( | |فعالیت های مهم =کشف اینترفرون (۱۹۷۵) | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}آیْزاکْس، اَلیک (۱۹۲۱ـ۱۹۶۷)(Isaacs, Alick)<br> | ||
آیْزاکْس، اَلیک ( | |||
ویروس‌شناس اسکاتلندی. با همکار سوئیسی‌‌اش، ژان لیندمان<ref>Jean Lindemann</ref>، [[اینترفرون]]<ref>interferon</ref> را در ۱۹۷۵ کشف کرد. اینترفرون نوعی مادۀ ضد [[ویروس]] طبیعی است که یاخته‌های آلوده به ویروس آن را می‌سازند. کاربردهای گوناگون این کشف هنوز در دست بررسی است. در [[گلاسگو]] زاده شد و در همان‌جا درس خواند. از ۱۹۵۱، در مرکز جهانی [[آنفلوآنزا]]<ref>World Influenza Centre</ref>، در [[لندن (انگلستان)|لندن]]، به کار پرداخت و در ۱۹۶۱، مدیر این مرکز شد. در ۱۹۴۷، گونه‌های گوناگون ویروس آنفلوانزا و پاسخ بدن به آن‌ها را بررسی کرد و به کمک همکارش، لیندمان، دریافت زمانی‌که ویروس به سلول حمله می‌کند، یاختۀ آلوده اینترفرون تولید می‌کند. این ترکیب باعث می‌شود یاخته‌های سالم پروتئینی بسازند که مانع از تکثیر ویروس شود. تقریباً همۀ یاخته‌های بدن می‌توانند اینترفرون بسازند. به نظر می‌رسد این ترکیب خط اول دفاع در برابر ویروس‌های بیماری‌زاست، زیرا بسیار سریع، چند ساعت پس از [[عفونت]]، تولید می‌شود، در حالی که تولید [[پادتن]]<ref>antibody</ref> چندین روز طول می‌کشد. همچنین، به نظر می‌رسد این ترکیب سایر مکانیسم‌های دفاعی را هم فعال می‌کند. | |||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۵
| الیک آیزاکس Alick Isaacs | |
|---|---|
| زادروز |
گلاسگو ۱۹۲۱م |
| درگذشت | ۱۹۶۷م |
| ملیت | اسکاتلندی |
| شغل و تخصص اصلی | ویروس شناس |
| گروه مقاله | پزشکی |
آیْزاکْس، اَلیک (۱۹۲۱ـ۱۹۶۷)(Isaacs, Alick)
ویروس‌شناس اسکاتلندی. با همکار سوئیسی‌‌اش، ژان لیندمان[۱]، اینترفرون[۲] را در ۱۹۷۵ کشف کرد. اینترفرون نوعی مادۀ ضد ویروس طبیعی است که یاخته‌های آلوده به ویروس آن را می‌سازند. کاربردهای گوناگون این کشف هنوز در دست بررسی است. در گلاسگو زاده شد و در همان‌جا درس خواند. از ۱۹۵۱، در مرکز جهانی آنفلوآنزا[۳]، در لندن، به کار پرداخت و در ۱۹۶۱، مدیر این مرکز شد. در ۱۹۴۷، گونه‌های گوناگون ویروس آنفلوانزا و پاسخ بدن به آن‌ها را بررسی کرد و به کمک همکارش، لیندمان، دریافت زمانی‌که ویروس به سلول حمله می‌کند، یاختۀ آلوده اینترفرون تولید می‌کند. این ترکیب باعث می‌شود یاخته‌های سالم پروتئینی بسازند که مانع از تکثیر ویروس شود. تقریباً همۀ یاخته‌های بدن می‌توانند اینترفرون بسازند. به نظر می‌رسد این ترکیب خط اول دفاع در برابر ویروس‌های بیماری‌زاست، زیرا بسیار سریع، چند ساعت پس از عفونت، تولید می‌شود، در حالی که تولید پادتن[۴] چندین روز طول می‌کشد. همچنین، به نظر می‌رسد این ترکیب سایر مکانیسم‌های دفاعی را هم فعال می‌کند.