تخت سلیمان، مجموعه باستانی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تخت سلیمان، مجموعۀ باستانی (Takht-e Soleymān)<br> | |||
[[پرونده: 14092900.jpg | بندانگشتی|تَخت سُلِيمان، مجموعه باستاني]](یا: شیز؛ گَنزَک؛ گَنزِه؛ سِتوریق) مجموعه‌ای از چهار ایوان بزرگ و آتشکده پیرامون دریاچه‌ای طبیعی در روزگار ساسانیان، در نزدیکی شهرستان تَکاب در استان آذربایجان غربی. هم‌چنین آن را همان آتشکدۀ معروف آذَرگُشَسب در شیز می‌پندارند که ویژۀ شاهنشاهان و ارتشتاران ساسانی بود. شیز و مجموعۀ آتشکدۀ آذرگشسب در حملۀ سپاه روم به فرماندهی هِراکلیوس (هِرقِل) در اواخر سلطنت | [[پرونده: 14092900.jpg | بندانگشتی|تَخت سُلِيمان، مجموعه باستاني]](یا: شیز؛ گَنزَک؛ گَنزِه؛ سِتوریق) مجموعه‌ای از چهار ایوان بزرگ و آتشکده پیرامون دریاچه‌ای طبیعی در روزگار ساسانیان، در نزدیکی [[تخت سلیمان، شهر|شهر تخت سلیمان]]، [[تکاب، شهرستان|شهرستان تَکاب]]، در استان [[آذربایجان غربی]]. هم‌چنین آن را همان آتشکدۀ معروف آذَرگُشَسب در شیز می‌پندارند که ویژۀ شاهنشاهان و ارتشتاران [[ساسانیان|ساسانی]] بود. شیز و مجموعۀ آتشکدۀ آذرگشسب در حملۀ سپاه روم به فرماندهی [[هرقل|هِراکلیوس]] (هِرقِل) در اواخر سلطنت [[خسروپرویز|خسرو پرویز]] نابود و تاراج شد. در دوران حکومت [[اباقاخان|اَباقاخان]] مغول، بر روی بقایای شیز باستان مجموعه‌ای از کاخ‌ها ساخته شد که از همان الگوی چهارایوانی پیرامون دریاچه تبعیت کرده بود. مغولان به اینجا سِتوریق می‌گفتند. [[سرافراز، علی اکبر (همدان ۱۳۰۶ش)|علی‌اکبر سرافراز]] در کاوش‌های آن‌جا موفق به کشف خطوط [[اویغوری]] شد. کاخ‌های ستوریق به کاشی‌های لُعاب‌دار و اشعار فارسی آراسته‌اند. تخت سلیمان در فهرست آثار ملی ایران و میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. | ||
---- | |||
<br><!--14092900--> | <br><!--14092900--> | ||
[[رده:باستان شناسی ایران]] | [[رده:باستان شناسی ایران]] | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۸
تخت سلیمان، مجموعۀ باستانی (Takht-e Soleymān)
(یا: شیز؛ گَنزَک؛ گَنزِه؛ سِتوریق) مجموعه‌ای از چهار ایوان بزرگ و آتشکده پیرامون دریاچه‌ای طبیعی در روزگار ساسانیان، در نزدیکی شهر تخت سلیمان، شهرستان تَکاب، در استان آذربایجان غربی. هم‌چنین آن را همان آتشکدۀ معروف آذَرگُشَسب در شیز می‌پندارند که ویژۀ شاهنشاهان و ارتشتاران ساسانی بود. شیز و مجموعۀ آتشکدۀ آذرگشسب در حملۀ سپاه روم به فرماندهی هِراکلیوس (هِرقِل) در اواخر سلطنت خسرو پرویز نابود و تاراج شد. در دوران حکومت اَباقاخان مغول، بر روی بقایای شیز باستان مجموعه‌ای از کاخ‌ها ساخته شد که از همان الگوی چهارایوانی پیرامون دریاچه تبعیت کرده بود. مغولان به اینجا سِتوریق می‌گفتند. علی‌اکبر سرافراز در کاوش‌های آن‌جا موفق به کشف خطوط اویغوری شد. کاخ‌های ستوریق به کاشی‌های لُعاب‌دار و اشعار فارسی آراسته‌اند. تخت سلیمان در فهرست آثار ملی ایران و میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.