آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ آلبرت کبیر، قدیس (۱۲0۰-۱۲8۰م) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م) منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م)(Albertus the Great)<br/>  
آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م)(Albertus the Great)<br/>  


(به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای [[بولونیا، شهر|بولونیا]] و [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua</ref> تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به [[دومینیکی، فرقه|فرقۀ دومینیکی]]<ref>Dominican order</ref> پیوست. در شهر [[کلن|کُلن]]، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. [[توماس آکوییناس قدیس|توماس آکوئیناس]]<ref>Thomas Aquinas</ref> در آن'''‌'''جا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸م به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴م نمایندۀ فرقۀ دومینیک'''‌'''ها در آلمان شد و در ۱۲۶۰م به مقام اسقفی [[راتیسبون]]<ref>Ratisbon</ref> نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعه'''‌'''اش در کلن<ref>Cologne</ref> عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.
(به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای [[بولونیا، شهر|بولونیا]] و [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua</ref> تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به [[دومینیکی، فرقه|فرقۀ دومینیکی]]<ref>Dominican order</ref> پیوست. در شهر [[کلن|کُلن]]، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. [[توماس آکوئیناس قدیس|توماس آکوئیناس]]<ref>Thomas Aquinas</ref> در آن'''‌'''جا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸م به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴م نمایندۀ فرقۀ دومینیک'''‌'''ها در آلمان شد و در ۱۲۶۰م به مقام اسقفی [[راتیسبون]]<ref>Ratisbon</ref> نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعه'''‌'''اش در کلن<ref>Cologne</ref> عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۸

نقاشی دیواری آلبرت کبیر توسط توماسو دا مودنا (1352م)، صومعه سنت نیکلاس، ترویزو، ایتالیا

آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م)(Albertus the Great)

(به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای بولونیا و پادوا[۱] تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به فرقۀ دومینیکی[۲] پیوست. در شهر کُلن، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. توماس آکوئیناس[۳] در آنجا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸م به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴م نمایندۀ فرقۀ دومینیکها در آلمان شد و در ۱۲۶۰م به مقام اسقفی راتیسبون[۴] نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعهاش در کلن[۵] عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.

 


  1. Padua
  2. Dominican order
  3. Thomas Aquinas
  4. Ratisbon
  5. Cologne