ابودلف عجلی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابودُلَفِ عِجْلی (ح ۱۵۰ـ۲۲۶ق)<br>از امیران برجستۀ عصر اول عباسی. علاوه بر جنگاوری و شهسواری در [[شعر]] و ادب و [[موسیقی]] نیز مهارت داشت و شاعران بزرگی چون [[ابوتمام، حبیب بن اوس (ح ۱۸۹ـ ح ۲۳۲ق)|ابوتمّام]] و [[دعبل خزاعی، محمد بن علی رزین (۱۴۸ـ۲۴۶ق)|دعبل]] او را ستوده‌اند. وی در زمان [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]] جانشین پدرش در کرج (شهری نزدیک [[اراک، شهر|اراک]] کنونی) شد و به آبادانی آن‌جا پرداخت تا جایی‌که شهر را به نام او کرجِ ابودلف خواندند. ابودلف پس از مرگ هارون‌الرشید نخست با [[امین عباسی|امین]] بود و پس از پیروزی [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] به او سر سپرد. یونس احمد سامرائی در جلد دوم ''شعراء عباسیون'' اشعار ابودلف را گردآورده و در [[بیروت]] به‌چاپ رسانده است، ولی این مجموعه همۀ اشعار او را دربر ندارد. ابودلف شیعه بسیار افراطی بود و هرکه را چنین نبود، حتی پسر بزرگش را، «ناپاکزاد» می‌دانست.<br><!--11068700-->