میتووخ، اویگن (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲)
میتْووخ، اویگِن (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲م)(Mittwoch, Eugen)
خاورشناس آلمانی. در خانواده‌ای یهودی به‌دنیا آمد. در دانشگاه برلین درس خواند و زبان‌های شرقی را نزد زاخاو فراگرفت. سپس فلسفه خواند (۱۸۹۴ـ۱۸۹۸م) و در این رشته دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۸۹۹م). از ۱۹۱۵م در دانشگاه برلین زبان‌های سامی تدریس کرد. درپی سلطۀ نازی‌ها بر آلمان، به فرانسه رفت (۱۹۳۵م) و سپس تا پایان عمر در لندن اقامت گزید و در کتابخانۀ موزۀ لندن به مطالعه و پژوهش پرداخت. اسلام‌شناس و تاریخ‌نگاری توانا بود و در زبان‌های حمیری و مسائل جنوب عربستان استادی داشت. از آثارش: ایّام‌العرب (۱۸۹۹م) در تاریخ عرب پیش از اسلام؛ چاپ سنی ملوک‌الارض و الانبیای حمزۀ اصفهانی (۱۹۱۲م)؛ چشم پزشکان عرب برطبق منابع اصلی (۱۹۰۵م) با همکاری دیگران؛ طرز تعلم حبشی (۱۹۲۶م)؛ کتیبه‌های کهن جنوب جزیرةالعرب (۱۹۳۳م)؛ همکاری در نشر طبقات ابن‌سعد (۱۹۰۴ـ۱۹۱۸م)؛ یادبودهای ادبی از دورۀ عثمانی‌ها در هنگری (۱۹۲۷م)؛ نقاشی‌های رضا عباسی (۱۹۱۴م)؛ کتیبه‌های حمیری موزۀ دولتی برلین (۱۹۳۲م).