ابن عابدین، محمدامین (دمشق ۱۱۹۸ـ ۱۲۵۲ق)
محمدامین بن عابدین | |
---|---|
زادروز |
دمشق ۱۱۹۸ق |
درگذشت | ۱۲۵۲ق |
ملیت | عرب |
شغل و تخصص اصلی | فقیه و مفتی |
آثار | رد المختار علیالدرالمحتار؛ فی شرح تنویرالابصار (کلکته، ۱۲۴۳)؛ العقود الدریة فی تنقیحالفتاوی الحامدیة یا حاشیۀ ابن عابدین (بولاق، ۱۲۷۰)؛ عقوداللالی فیالاسانید العوالی (دمشق، ۱۳۰۲)؛ مجموعۀ رسائل ابن عابدین، مشتمل بر ۳۰ رساله (دمشق ۱۳۰۱)؛ منحةالخالق، حاشیه به کتاب البحرالرائق فی شرحالدقائق (قاهره، ۱۹۱۶) |
گروه مقاله | دین اسلام |
ابن عابِدین، محمدامین (دمشق ۱۱۹۸ـ ۱۲۵۲ق)
(محمدامین بن عمر بن عبدالعزیز بن احمد بن عبدالرحیم بن محمد صلاحالدین) فقیه و مفتی حنفی. او به جهت انتساب به جد اعلایش محمد صلاحالدین معروف به عابدین، به ابن عابدین شهرت یافت. پس از حفظ قرآن در کودکی، علوم قرائت و تجوید، صرف و نحو، نزد شیخ سعید حموی آموخت. فقه شافعی را نیز نزد همو فراگرفت. برای تحصیل تفسیر، حدیث، فلسفه و کلام در کلاسهای درس شیخ محمدشاکر معروف به ابن عقاد شرکت کرد. در این زمان به فقه حنفی گرایید و نزد ابن عقاد، فقه و اصول حنفی را نیز تحصیل کرد. از دیگر استادان او میتوان از شیخ امیر مصری و شیخ محمد کذبری نام برد. سید عبدالغنی غنیمی میدانی و سعید بن حسن حلبی از شاگردان او بودند. فرزند او علاءالدین نیز به ابن عابدین معروف است. حدود ۴۰ کتاب نوشته است. از آثار اوست: رد المختار علیالدرالمحتار؛ فی شرح تنویرالابصار (کلکته، ۱۲۴۳)؛ العقود الدریة فی تنقیحالفتاوی الحامدیة یا حاشیۀ ابن عابدین (بولاق، ۱۲۷۰)؛ عقوداللالی فیالاسانید العوالی (دمشق، ۱۳۰۲)؛ مجموعۀ رسائل ابن عابدین، مشتمل بر ۳۰ رساله (دمشق ۱۳۰۱)؛ منحةالخالق، حاشیه به کتاب البحرالرائق فی شرحالدقائق (قاهره، ۱۹۱۶)؛ نسماتالاسحار علی شرح المنار، در اصول و حاشیهای است بر شرح حصکفی بر کتاب المنار نسفی (استانبول، ۱۳۰۰ق).