ابن میمون

ابن میمون;
زادروز	قرطبه ۵۳۰ق;
درگذشت	قاهره ۶۰۱ق
ملیت	اندلسی (اسپانیایی)
شغل و تخصص اصلی	روحانی یهود
شغل و تخصص های دیگر	فیلسوف، متکلم و پزشک
آثار	مقاله فی صناعه المنطق، دلاله الحایرین (مهم ترین کتاب فلسفی او)؛ مشنه توراه (مهم ترین کتاب فقهی یهود)؛ فصول موسی (مهم ترین کتاب طبی ابن میمون)؛ شرح اسماء العقار
گروه مقاله	ادیان و فرقه های غیراسلام
خویشاوندان سرشناس	ابراهیم (پسر)

ابن میمون (قرطبه ۵۳۰ ـ قاهره ۶۰۱ق)

(نام اصلی: موسی بن میمون اسرائیلی اندلسی) حکیم، متکلّم و پزشک قُرطُبی یهودی. پدرش قاضی قرطبه بود. پس از تصرف قرطبه به دست موحدون در ۵۴۳ق، امیران موحدون نصارا و يهود را دعوت به اسلام یا خروج از آن شهر کردند. خانوادۀ ابن میمون ظاهراً اسلام آوردند و در فرصت مناسب از قرطبه خارج شدند و در المریۀ اندلس، مراکش و فلسطین سکونت گزیدند. پدرش در فلسطین درگذشت و موسی و برادرش نخست به اسکندریه و سپس به مصر رفتند. ابن میمون در این سال‌ها دست به تألیفاتی زد. او در فسطاط، نزدیک قاهره به ریاست عامۀ یهود رسید. در دربار صلاح‌الدین ایوبی و قاضی فاضل طبیب به طبابت مشغول بود و طبیب مخصوص الملک‌ الافضل، پسر بزرگ صلاح‌الدین، شد. فرزندش به نام ابراهیم از اطبای بزرگ زمان خود بود. ابن میمون، در شریعت و کلام یهود، فلسفه، طب و ریاضیات آثار مهمی از خود به‌جا گذارده است. مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از آثار فلسفی شامل مقالة فی صناعة المنطق، دلالة الحائرین (مهم‌ترین کتاب فلسفی او)، آثار دینی و فقهی شامل کتاب السّراج یا شرح مشنا (در زمینۀ قوانین و احکام یهود)،مشنه توراة (مهم‌ترین کتاب فقهی یهود و تنها کتابی که ابن میمون به زبان عبری نگاشته است)، کتب و رسائل طبی شامل مختصرات از کتاب جالینوس، شرح فصول بقراط، فصول موسی (بزرگ‌ترین و مهم‌ترین کتاب طبی ابن میمون)، رسالة فی البواسیر، و کتاب بسیار معروف او در زمینۀ داروشناسی به نام شرح اسماء العقار (شرح داروهایی که بیش از یک نام دارند) و همچنین آثاری در زمینۀ نجوم و ریاضیات.