احکام الجهاد و اسباب الرشاد
اَحکامالجهاد و اَسباب الرّشاد
کتابی در فقه سیاسی شیعه (قرن ۱۳ق). این کتاب مجموعۀ فتاوی و رسائل جهادی است که علما و مجتهدان برجسته شیعۀ ایران و عراق، به خواهش فتحعلیشاه قاجار و ولیعهدش، عباس میرزا، برای تشویق سپاه و مردم ایران به جنگ و جهاد برضد قوای روس که شهرهای ایرانی قفقاز را به اشغال خود درآورده بودند، در ۱۲۲۳ق یا اوایل ۱۲۲۴ نوشته و به آذربایجان نزد عباس میرزا ارسال داشتند. میرزا عیسی قائممقام، معروف به میرزا بزرگ، بیدرنگ به تلخیص و ترجمۀ برخی و سپس تبویب، تنظیم و تدوین آنها اقدام کرد و مقدمۀ مبسوطی بر آن نوشت و آن را احکامالجهاد و اسبابالرشاد نام گذارد که بعدها به «جهادیۀ کبیر» معروف شد که این کتاب ازجمله نخستین کتابهای چاپی فارسی است. احکامالجهاد را غلامحسین زرگرینژاد تصحیح کرده و با مقدمۀ تاریخی مبسوطی به چاپ رسانده است (تهران، ۱۳۸۰).