لیمریک، شهر
| لیمریک، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایرلند |
| نام فارسی | لیْمِریک |
| نام لاتین | Limerick |
| جمعیت | 102,287 نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | بر دهانۀ رود شنن |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۰ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع آردسازی، دباغی، و تولید فرآوردههای گوشتی |
| برخی بناهای مهم | دانشگاه لیمریک در ۵کیلومتری شمال شهر؛ ماندگاه لیمریک، قرن ۹م |
| بخش | لیمریک |
| مساحت | 61.3 کیلومتر مربع |
لیْمِریک، شهر (Limerick)
مرکز کاونتی (بخش)[۱] لیمریک و چهارمین شهر بزرگ جمهوری ایرلند[۲]، بر دهانۀ[۳] رود شنن[۴]، با 102,287 نفر جمعیت (۲۰۲۲) و 61.3 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۱۰ متری از سطح دریا واقع شده است. صنایع آن عبارتاند از آردسازی، دباغی، و تولید فرآوردههای گوشتی. دانشگاه لیمریک[۵] در ۵کیلومتری شمال شهر قرار دارد. قدمت ماندگاه[۶] لیمریک به دژ دانمارکی در قرن ۹م بازمیگردد؛ ایرلندیها آن را تصرف کردند و بعدها، در پایان قرن ۱۲م، آنگلو نورمانها[۷] آن را به اشغال خود درآوردند. تا پایان قرن ۱۷، شهر بارها محاصره شد. لیمریک تا اواخر قرن ۱۷ بندری مهم بود که با فرانسه و اسپانیا روابط تجاری داشت. لیمریک، ماندگاه وایکینگ ها[۸]، تاریخ پُرفراز و نشیبی داشته است. ایرلندیها برای بازستاندن شهر از وایکینگها بارها تلاش کردند و سرانجام تحت فرماندهی پادشاه ایرلند در اواخر قرن ۱۱م آن را تصرف کردند. در زمان هنری دوم[۹]، مونستر شمالی[۱۰] بین نورمانها و ایرلندیها تقسیم شد. پارلمان انگلستان نیز در قرون ۱۳ و ۱۴م شهر را به دو محلۀ انگلیسینشین و ایرلندینشین تقسیم کرد. پس از نبرد بوین[۱۱] آن دسته از جیکوبی ها[۱۲] که تسلیم نشده بودند، در لیمریک گرد آمدند و یک سال از شهر دربرابر محاصرۀ ویلیام سوم[۱۳] دفاع کردند.