محمود رحمانی پور
| محمود رحمانی‌پور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1315ش |
| درگذشت | 12بهمن 1396ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقی ملی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی ویولن و عود |
| سبک | سنتی |
| آثار | تکنوازان جدید 173 (همنوازی عود: محمود رحمانی پور، قانون: بهروز قنسولی و تنبک: بهزاد رضوی نیا، در آواز ابوعطا؛ اجرای ۱۳۷۴) |
| گروه مقاله | موسیقی |
محمود رحمانی‌پور (تهران 1315ش- 12بهمن 1396ش)
نوازنده‌ی ایرانی ویولن و عود. پدرش (علی رحمانی‌پور) نیز با موسیقی ایرانی و نواختن تار آشنایی داشت. به تشویق پدرش از سال پنجم ابتدایی به هنرستان موسیقی ملی رفت و به توصیه‌ی روح‌الله خالقی ساز ویولن را انتخاب کرد. در این دوره او به مدت 7 سال از آموزش‌های اساتید برجسته‌ای چون ابوالحسن صبا (ویولن)، نصرالله زرین‌پنجه (عود) و حسین تهرانی (تنبک) برخوردار بود. از دیگر اساتید ویولن او در این دوره باید به روح‌الله خالقی و مهدی مفتاح اشاره کرد. اولین اجرای خارج از هنرستان رحمانی‌پور در ارکستر وزارت فرهنگ و هنر آن زمان (به سرپرستی علی‌محمد خادم میثاق) بود و پس از آن در سال ۱۳۳۲ به رادیو راه یافت و در ارکستر بزرگ برنامه‌ی گل‌ها در کنار اساتیدی مثل علی تجویدی، جواد معروفی، نصرالله زرین‌پنجه، امیرناصر افتتاح و احمد رحمانی‌پور (برادر بزرگ‌ترش) به نوازندگی پرداخت. از دیگر فعالیت‌های او در رادیو باید به عضویت در اركستر عبداللَّه جهانپناه، ارکستر سازهاى ملى (به سرپرستى مهدى مفتاح) (به عنوان نوازنده‌ی عود) و حضور و تک‌نوازی عود در برنامه‌ی «نوایى از موسیقى ملى» (به سرپرستى منوچهر جهانبگلو) اشاره کرد. او همچنین در ارکستر همایون خرم (برنامه‌ی دوم رادیو) نیز با خوانندگانی چون اکبر گلپایگانی، محمود محمودی خوانساری، حسین خواجه‌امیری (ایرج)، عبدالوهاب شهیدی و محمدرضا شجریان اجرا داشته است.
از دیگر اجراهای مهم رحمانی‌پور باید به همنوازی او با اساتیدی چون حسین تهرانی، علی‌اصغر بهاری، فرهنگ شریف، احمد عبادی و حسن ناهید در جشن هنر شیراز اشاره کرد. او همچنین برای شناساندن موسیقی سنتی ایران، از طرف وزارت فرهنگ و هنر، مسافرت‌هایی نیز به کشورهای شوروی (کنسرت سازهای ملی ایران)، امریکا، فرانسه (به سرپرستى مهدى مفتاح)، پاکستان، کویت (به همراهی انوشیروان روحانى)، کانادا (نمایشگاه جهانی کتاب) و افغانستان داشته است.
رحمانىپور حدود 21 سال با رادیو همكارى كرده و 22 سال نیز معلم موسیقى و سرود مدارس تهران بوده است.
از آثار او می‌توان تکنوازان جدید 173 (همنوازی عود: محمود رحمانی پور، قانون: بهروز قنسولی و تنبک: بهزاد رضوی نیا، در آواز ابوعطا؛ اجرای ۱۳۷۴) را نام برد.