بنی مهدی، دولت
بنی‌مهدی، دولت (یمن)
امارت فرزندان مهدی حمیری رعینی در یمن (1159- 1173م). علی بن مهدی رعینی عالم، جنگجو و عابدی اباضی‌مذهب بود که در قرن دوازدهم میلادی می‌زیست. وی در ساحل زبید و مناطق اطراف مریدان و پیروانی یافت؛ سپس سپاهی فراهم آورد و در سال 1143 درصدد هجوم به استان کدراء برآمد، اما شکست سختی از نیروهای اسحاق بن مزروق حسرتی خورد و به کوه پناه برد. در سال 1159م بار دیگر به شهر زبید لشکر کشید و به آرزوی دیرینه‌اش که شکست بنی نجاح و نابود کردن دولتشان بود رسید. مرکز امارتشان را که زبید بود تصرف کرد؛ امارت بنی‌مهدی را برپا نمود و قلمرو دولت خود را تا تهامه گسترش داد. علی بن مهدی سه ماه پس از پیروزی و تشکیل دولت، از دنیا رفت و پسرش، مهدی، بر جای او نشست. او عدن را تهدید کرد، اما زریعیان با اهدای اموالی با وی مصالحه کردند. پس از آن نیروهای مهدی وارد شهر جند شدند و در سال 1163م کشتاری در آن‌جا به راه انداختند. وی در پایان این سال مرد و برادرش، عبدالنبی، بر جای او نشست. عبدالنبی حکومت بنی‌مهدی را بر تهامه حفظ کرد و علاوه بر آن، استان سلیمانی را نیز به قلمروش ملحق کرد. او نیز مانند پدرش شاعر بود و درباره‌ی کشتن و شکست دشمنانش شعرهای فراوانی سروده است.
عبدالنبی تا سال 1173م بر سر قدرت بود و در این سال ایوبیان که یمن را تصرف کرده و دولت‌های محلی را یکی پس از دیگری نابود می‌کردند، تومار دولت بنی‌مهدی را نیز در هم پیچیدند. بدین ترتیب دولت بنی‌مهدی، از حکومت‌های منطقه‌ای یمن است که کمترین عمر را داشته.