ابن حسام خوسفی، محمد (خوسف ۷۸۳ـ ۸۷۵ق)

محمد بن حسام خوسفی;
زادروز	خوسف ۷۸۳ق;
درگذشت	۸۷۵ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	دیوان اشعار(مشهد، ۱۳۶۶ش)؛ خاوران‌نامه (۱۳۰۵ق)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

ابن حِسامِ خوسَفی، محمد (خوسف ۷۸۳ـ ۸۷۵ق)
(مولانا محمد بن حسام‌الدین حسن بن شمس‌الدین محمد خوسفی، معروف به ابن حسام) شاعر ایرانی. شیعی‌مذهب بود و از فنون ادب و علوم شرعی و اخبار و احادیث آگاهی داشت و آن‌ها را در اشعارش فراوان به‌کار می‌گرفت. زبان به مدح بزرگان، مگر بزرگان دین، نمی‌گشود. در شعر پیرو قصیده‌سرایان گذشته، از انوری تا سلمان فارسی، و بیشتر ظهیر فاریابی و خاقانی بود. بیشتر قصایدش مصنوع و موشح است و از به‌کار گرفتن التزام‌های دشوار روی‌گردان نبود. گاه در قصایدش ابیات عربی نیز به‌کار می‌برده است. ابن حسام، به‌ویژه در قصیده، شاعری تواناست. از آثارش: دیوان اشعار از قصیده و ترجیع‌بند و انواع مسمّط، در نعت پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) و اولاد ایشان و رثای امام حسین (ع) و ستایش حضرت مهدی (عج) (مشهد، ۱۳۶۶ش)؛ خاوران‌نامه (۱۳۰۵ق).