ابوبکر بن سعد بن زنگی

ابوبکر بن سَعْد بن زنگی (۵۹۱ـ۶۵۸ق)

ابوبکر بن سعد بن زنگی
زادروز	۵۹۱ق
درگذشت	شیراز ۶۵۸ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فرمانروا
گروه مقاله	تاریخ ایران
خویشاوندان سرشناس	سعد ابن زنگی (پدر)، سعد (پسر)، تهمتن (برادرزاده)

ششمین اتابک (۶۲۳ـ۶۵۸ق) از سلسلۀ اتابکان فارس. از مشهورترین فرمانروایان سَلْغُری است که در دوران حکومتش، سرزمین فارس آبادانی بسیار یافت و به‌علت سازگاری و همکاری با مغولان توانست سرزمین فارس را از تهاجم و آسیب مغولان دور نگه دارد. او در دورۀ پادشاهی‌اش خدمات زیادی برای مردم انجام داد از قبیل افزایش درآمد کشاورزان، تسهیلات مالیاتی، مهیّاکردن شرایط بازگشت روستاییان آواره به روستاهای خود، بازگرداندن املاک به تصرف درآمدۀ دیوان به صاحبان اصلی. مردم در دوران او آسوده زندگی می‌کردند. وی زمانی که خاطرش از مغولان آسوده شد دامنۀ متصرفاتش را تا کیش و بحرین گسترد. پس از درگذشت چنگیزخان و به‌قدرت رسیدن اکتای‌قاآن و هولاکوخان با فرستادن برادرزاده‌اش تهمتن و پسرش سعد و پرداخت به موقع مالیات، توانست فارس را در امان نگه دارد. او مغولان را با فرستادن سپاهی برای کمک به فتح بغداد بیش از پیش راضی نگه داشت و به آنان پیروزی‌شان را تهنیت گفت. ابوبکر پادشاهی دیندار بود اما با ترویج علوم عقلی از قبیل فلسفه و منطق و حکمت مخالف بود. از این‌رو کسانی چون صدرالدین محمود اشنهی و شهاب‌الدین توده پشتی را از فارس تبعید کرد. ولی شاعران و عالمان عارف را محترم می‌شمرد. شیخ سعدی هم‌عصر ابوبکر بود. سعدی در مقدمۀ گلستان ابوبکر و پسرش سعد و وزیرش فخرالدین را، که بسیار دانش‌دوست و بانی موقوفات بود، ستوده است. ابوبکر بن سعد در شیراز درگذشت و پیکرش را در رباط ابش، کنار مزار پدرش سعد ابن زنگی به‌خاک سپردند.