ریمینی
ریمینی (Rimini)
| ریمینی | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | ریمینی |
| نام لاتین | Rimini |
| جمعیت | 129,900 نفر |
| موقعیت | 45کیلومتری جنوب شرقی فورلی |
| تولیدات و صنایع مهم | ماکارونی، کفش، پارچه و لوازم خانه |
| برخی بناهای مهم | طاق نصرت اوگوستوس (27پ‌م) و پل تیبریوس(21م) |
(به رومی: آریمینیوم[۱]) بندر صنعتی و شهر تفریحی در امیلیا ـ رومانیا[۲]، در ایتالیا، بر ساحل دریای آدریاتیک[۳]، در مصب رود مارکیا[۴]، به فاصلۀ ۴۵کیلومتری جنوب شرقی فورلی[۵]. جمعیت آن ۱۲۹,۹۰۰ نفر است (۱۹۹۲). ماکارونی، کفش، پارچه، و لوازم خانه تولید می‌کند. در دوران روم، پایانۀ جادۀ فلامینیا[۶] از رم بود. در جنگ جهانی دوم ضلع شرقی خط دفاعی «گوتیک» آلمان را تشکیل می‌داد و در نبردهای شدید سپتامبر ۱۹۴۴، که به‌تصرّف ریمینی به‌دست متفقین انجامید، خسارت زیادی به شهر وارد شد. ریمینی، که در ابتدا شهری اومبریایی[۷] بود، در ۲۸۶پ‌م به‌تصرّف روم درآمد و به بندری مهم تبدیل شد و جاده‌های فلامینیا، آیمیلا[۸] و پوپیلی[۹] (به ونیز) از آن می‌گذشت. سپس به ترتیب به‌تصرّف بیزانسی‌ها[۱۰]، گوت[۱۱]ها، لومبارد[۱۲]ها و فرانک[۱۳]ها درآمد. در ۱۲۳۹م خاندان مالاتستا[۱۴] به مدت سه قرن بر شهر فرمان راندند. در ۱۵۰۳م به ونیز‌ی‌ها فروخته شد. واز ۱۵۲۸ تا ۱۸۶۰ بخشی از سرزمین‌های پاپ بود. بقایای رومی شهر عبارت‌اند از طاق نصرت اوگوستوس (۲۷پ‌م) و پل تیبریوس[۱۵] (۲۱م). کلیسای جامع رنسانس، متعلق به اواخر قرن ۱۳م، دارای تندیس‌ها و نقاشی‌های روی سقف و دیوار است. این شهر یک کاخ از قرن ۱۳م و بقایای قلعه‌ای از قرن ۱۵م، نگارخانه، کتابخانه و چند موزه نیز دارد. هرساله میلیون‌ها گردشگر از نوار ساحلی ۵۰کیلومتری ریمینی دیدن می‌کنند. توسعۀ صنعت گردشگری در قرن ۱۹، با احداث راه‌آهن (۱۸۶۱)، فرودگاه میراماره[۱۶] (۱۹۵۸) و بزرگراه در دهۀ ۱۹۶۰ صورت گرفت.