محمد حیدری
محمد حیدری (تهران 2 دی ۱۳۱۶ش- کالیفرنیا ۳ شهریور ۱۳۹۵ش)
| محمد حیدری | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 2 دی ۱۳۱۶ش |
| درگذشت | کالیفرنیا ۳ شهریور ۱۳۹۵ش |
| محل زندگی | ایران- امریکا |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، نوازنده و مدرس سنتور |
| سبک | سنتی- پاپ |
| آثار | ترانه‌های دل من سنگ صبوره، نامهربونی، دلم گرفته، صبحت بخیر عزیزم، بیا بنویسیم، عزیز دیروز، منتظر به راه |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز، نوازنده و مدرس ایرانی سنتور. او که از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شده بود، از ۱۳سالگی دوره‌ی نوازندگی سنتور را نزد ابوالحسن صبا گذراند و جز ایشان مدتی نیز از تجربیات عبدالله دوامی و محمد ایرانی مجرد برای یادگیری ردیف‌های موسیقی ایرانی بهره برد. از دیگر اساتید او باید به منوچهر جهانبگلو اشاره کرد.
حیدری طی سال ۱۳۳۴ با ارکستر شماره‌ی یک اداره‌ی هنرهای زیبا (به رهبری ابوالحسن صبا) همکاری داشته و از ۱۳۳۶ تا زمان انقلاب اسلامی با گروه نصرت‌الله گلپایگانی در همان اداره همکاری کرده است. همچنین وی از سال ۱۳۴۰ به تدریس در هنرستان موسیقی ملی و کلاس‌های شبانه‌ی هنرستان اشتغال داشته و توانسته شاگردان چیره‌دستی را به موسیقی ایران معرفی کند. حیدری از همین دوره تا سال ۱۳۵۷ با ارکستر نصرت‌الله گلپایگانی، برنامه‌های متعددی را در داخل و خارج کشور اجرا کرد. او سرپرستی «گروه نوازندگان» را نیز عهده‌دار بود و همراه با نوازندگان و خوانندگان مختلف، برنامه‌هایی را نیز در رادیو به اجرا درآورد. حیدری پس از انقلاب اسلامی، ابتدا به ایتالیا و سپس به امریکا مهاجرت کرد و فعالیت هنری‌اش را در زمینه‌های ساخت ترانه، تدریس و نوازندگی سنتور در جنوب کالیفرنیا ادامه داد. از آهنگ‌های معروف بعد از انقلاب اسلامی محمد حیدری می‌توان به ترانه‌هایی که توسط خوانندگانی چون هایده، الهه، معین، مهستی، مرتضی، شکیلا، امید، ستار و حمیرا اجرا شده‌اند اشاره کرد. از جمله ترانه‌های دل من سنگ صبوره، نامهربونی، دلم گرفته، صبحت بخیر عزیزم، بیا بنویسیم، عزیز دیروز و منتظر به راه را می‌توان نام برد.
با وجود این که کارهای قدیمی حیدری عمدتاً در موسیقی سنتی ایرانی ساخته شده‌اند، بعد از مهاجرت او به سمت موسیقی پاپ متمایل شد. وی در لس آنجلس و به دنبال ابتلا به سرطان درگذشت.