موری پراهیا
موری پراهیا (نیویورک 19 آوریل 1947م- )
موری پراهیا Murray David Perahia | |
---|---|
زادروز |
نیویورک 19 آوریل 1947م |
محل زندگی | لندن |
ملیت | امریکایی |
تحصیلات و محل تحصیل | کالج مان؛ دانشکدۀ مارلبرو |
شغل و تخصص اصلی | نوازندۀ پیانو و رهبر ارکستر |
سبک | کلاسیک |
لقب | سر |
آثار | اجرای آثار باخ، هندل، موتسارت، بتهوون و شومان |
گروه مقاله | موسیقی |
جوایز و افتخارات | سه جایزۀ گرمی؛ ۹ جایزۀ گرامافون؛ جایزۀ ولف در هنر؛ نشان هنر امپراتوری بریتانیا |
(نام کامل: موری دیوید پراهیا؛ به انگلیسی: Murray David Perahia) پیانیست و رهبر ارکستر امریکایی. پدرش از یهودیان یونان بود که در سال 1935 به امریکا مهاجرت کرد. موری که هماکنون به همراه همسرش در لندن زندگی میکند، عضو افتخاری آکادمی سلطنتی موسیقی لندن[۱] است و علاوه بر این، درجۀ نشان هنر امپراتوری بریتانیا (عنوان سِر[۲]) را هم دارد. وی تاکنون توانسته است جوایز زیادی کسب کند که یکی از آنها جایزۀ ولف در هنر[۳] (2015) است. از دیگر جوایز او به سه جایزۀ گرمی و ۹ جایزۀ گرامافون[۴] میتوان اشاره کرد.
پراهیا نوازندگی پیانو را از سن ۴ سالگی شروع کرد، اما فعالیت جدی او از سن پانزده سالگی بوده است. در هفده سالگی وارد کالج مان[۵] شد و بعدتر در دانشکدۀ مارلبرو[۶] تحت نظر اساتیدی چون رودولف سرکین و پابلو کازالس آموزش دید. در 25 سالگی توانست به عنوان اولین امریکایی جایزۀ اول مسابقات بینالمللی پیانو لیدز [۷] را از آن خود کند. او در این مسابقه توانست با اجرای کنسرتو پیانوی شمارۀ 1 شوپن نگاه همه را به مهارت و تکنیک خود جلب کند. اولین فعالیت جدی پراهیا در زمینۀ ضبط، اجرای تمامی کنسرتو پیانوهای موتسارت، به همراه ارکستر مجلسی انگلیس بود. همچنین در دهۀ ۱۹۸۰ کنسرتو پیانوهای بتهوون را به رهبری برنارد هایتینک[۸] و ارکستر رویال کنسرتگبو[۹] اجرا و ضبط کرد. از ابتدای دهۀ ۱۹۹۰ تا سال 2008 که درگیر درمان عفونت انگشت شستش بود، جز موارد نادری، از اجرا و ضبط موسیقی فاصله گرفت. تا اکتبر و نوامبر همین سال اخیر که با ارکستر رویال کنسرتگبو و رهبری برنارد هیتینک یک تور هنری گسترده در آسیا برگزار کرد و پس از آن جز اجراهای صحنهای و استودیویی متعدد، در زمینۀ تدریس موسیقی هم بسیار فعال بوده است.
پراهیا به عنوان یکی از برجستهترین نوازندگان زندۀ پیانو از مشهورترین مفسران آثار باخ، هندل، موتسارت، بتهوون و شومان است.