ابن حسام خوسفی، محمد (خوسف ۷۸۳ـ ۸۷۵ق)
| محمد بن حسام خوسفی | |
|---|---|
| زادروز |
خوسف ۷۸۳ق |
| درگذشت | ۸۷۵ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | دیوان اشعار(مشهد، ۱۳۶۶ش)؛ خاوران‌نامه (۱۳۰۵ق) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
ابن حِسامِ خوسَفی، محمد (خوسف ۷۸۳ـ ۸۷۵ق)
(مولانا محمد بن حسام‌الدین حسن بن شمس‌الدین محمد خوسفی، معروف به ابن حسام) شاعر ایرانی. شیعی‌مذهب بود و از فنون ادب و علوم شرعی و اخبار و احادیث آگاهی داشت و آن‌ها را در اشعارش فراوان به‌کار می‌گرفت. زبان به مدح بزرگان، مگر بزرگان دین، نمی‌گشود. در شعر پیرو قصیده‌سرایان گذشته، از انوری تا سلمان فارسی، و بیشتر ظهیر فاریابی و خاقانی بود. بیشتر قصایدش مصنوع و موشح است و از به‌کار گرفتن التزام‌های دشوار روی‌گردان نبود. گاه در قصایدش ابیات عربی نیز به‌کار می‌برده است. ابن حسام، به‌ویژه در قصیده، شاعری تواناست. از آثارش: دیوان اشعار از قصیده و ترجیع‌بند و انواع مسمّط، در نعت پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) و اولاد ایشان و رثای امام حسین (ع) و ستایش حضرت مهدی (عج) (مشهد، ۱۳۶۶ش)؛ خاوران‌نامه (۱۳۰۵ق).