ابن عطاءالله، احمد بن محمد ( ـ قاهره ۷۰۹ق)
ابن عَطاءُالله، احمد بن محمد ( ـ قاهره ۷۰۹ق)
عارف مصری. در تصوف از اتباع فرقۀ شاذلیه بود و در فروع (فقه) شافعی یا مالکی‌مذهب بود. او را به تبحّر در تفسیر و حدیث و اصول و نحو و فقه ستوده‌اند. در تصوف نیز دستی قوی داشت. کتاب الحِکَم العطائیّۀ او، در شمار مهم‌ترین آثار شاذلیه است. چندین شرح نیز بر آن نوشته‌اند. شیخ او، ابوالعباس احمد انصاری مرسی، این کتاب را جامع فواید احیاء‌العلوم غزالی و حاوی نکاتی فراتر از آن دانسته است. ابن عطاء سال‌ها با ابن تیمیه بر سر نقار بود و آراء او را نقد می‌کرد. در مدرسۀ منصوریۀ قاهره درگذشت و در قرافۀ صغری دفن شد.