حسن حسندوست
| حسن حسندوست | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 13 مرداد ۱۳۳۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تدوین، مدرسه‌ی عالی تلویزیون و سینما |
| شغل و تخصص اصلی | تدوینگر سینما و تلویزیون |
| آثار | پستچی سه بار در نمی‌زند (حسن فتحی- ۱۳۸۷)؛ یه حبه قند (رضا میرکریمی- ۱۳۸۸)؛ خرس (خسرو معصومی- ۱۳۹۰)؛ جامه‌دران (حمیدرضا قطبی- ۱۳۹۳)؛ فراری (علیرضا داوودنژاد- ۱۳۹۴)؛ آن سوی ابرها (مجید مجیدی- ۱۳۹۵)؛ زهرمار (جواد رضویان- ۱۳۹۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین تدوین دوره‌های هشتم، پانزدهم و بیست و ششم جشنواره‌ی فیلم فجر |
حسن حسندوست (تهران 13 مرداد ۱۳۳۶ش- )
(نام کامل: حسن حسندوست سلمانی‌نژاد) تدوینگر ایرانی سینما و تلویزیون. تدوین تعدادی از فیلم‌های شاخص سینمای بعد از انقلاب را انجام داده است. آثاری چون هامون، پری، مادر، اجاره‌نشین‌ها، رنگ خدا و بچه‌های آسمان. پس از اخذ دیپلم ریاضی، از سال 1355 در زمینه‌ی تدوین در مدرسه‌ی عالی تلویزیون و سینما به تحصیل پرداخت و فارغ‌التحصیل شد (1358). در همان سال اتمام دانشکده به عنوان کارمند واحد تدوين شبکه‌ی اول به استخدام صدا و سيما درآمد و نهایتا در سال 1382 بازنشسته شد.
حسندوست فعالیت سینمایی‌اش را از سال 1364 با دستیاری کارگردان و تدوین فيلم شهر موش‌ها شروع کرده است. او همچنین از نوجوانی (از سال 1348 تا 1354) در دوره‌های فیلم‌سازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت کرده. در کارنامه‌ی هنری وی ساخت دو فيلم کوتاه هشت ميلیمتری به نام‌های سيلی و نبرد دیده می‌شود. نبرد در اولين جشنواره‌ی پس از انقلاب (سال 1358) برنده‌ی جايزه‌ی اول در بخش آماتور شده است. در کارنامه‌ی حرفه‌ای حسندوست علاوه بر تدوین بیش‌تر از 70 فیلم سینمایی، بازنویسی فیلم‌نامه‌ی دیوار (محمدعلی طالبی- 1386) و صداگذاری فیلم‌های جيب‌برها به بهشت نمی‌روند (ابوالحسن داوودی- 1370)، سارا (داریوش مهرجویی- 1371)، تیک تاک (محمدعلی طالبی- 1371) و غزال (مجتبی راعی- 1374) نیز دیده می‌شود.
حسندوست علاوه بر چندین دوره نامزدی بهترین تدوین در جشنواره‌های فیلم فجر، جشن خانه‌ی سینما و... به این افتخارات نیز دست یافته است: دريافت تندیس دومین جشن خانه‌ی سينما برای فيلم رنگ خدا (1377)، دريافت جايزه از جشنواره‌ی سيما برای فيلم تولد يک پروانه، سیمرغ بلورین بهترین تدوین دوره‌ی هشتم جشنواره‌ی فیلم فجر برای هامون (1368)، سیمرغ بلورین بهترین تدوین دوره‌ی پانزدهم جشنواره‌ی فیلم فجر برای بچه‌های آسمان (1375) و سیمرغ بلورین بهترین تدوین دوره‌ی بیست و ششم جشنواره‌ی فیلم فجر برای آواز گنجشک‌ها (1386).
تدوین (گزیده‌ی آثار): شهر موش‌ها (محمدعلی طالبی و مرضیه برومند- ۱۳۶۴)؛ اجاره‌نشین‌ها (داریوش مهرجویی- ۱۳۶۵)؛ شیرک (داریوش مهرجویی- ۱۳۶۶)؛ سفر عشق (ابوالحسن داوودی- ۱۳۶۷)؛ برهوت (محمدعلی طالبی- ۱۳۶۷)؛ هامون (داریوش مهرجویی- ۱۳۶۸)؛ مادر (علی حاتمی- ۱۳۶۸)؛ جیب‌برها به بهشت نمی‌روند (ابوالحسن داوودی- ۱۳۷۰)؛ بانو (داریوش مهرجویی- 1370)؛ سارا (داریوش مهرجویی- ۱۳۷۱)؛ بندر مه‌آلود (امیر قویدل- ۱۳۷۱)؛ راه افتخار (داریوش فرهنگ- ۱۳۷۳)؛ پری (داریوش مهرجویی- ۱۳۷۳)؛ غزال (مجتبی راعی- ۱۳۷۴)؛ بچه‌های آسمان (مجید مجیدی- ۱۳۷۵)؛ رنگ خدا (مجید مجیدی- ۱۳۷۶)؛ جهان پهلوان تختی (علی حاتمی و بهروز افخمی- ۱۳۷۶)؛ تولد یک پروانه (مجتبی راعی- ۱۳۷۶)؛ نسل سوخته (رسول ملاقلی‌پور- ۱۳۷۸)؛ میکس (داریوش مهرجویی- ۱۳۷۸)؛ رسم عاشق‌کشی (خسرو معصومی- ۱۳۸۱)؛ بهشت جای دیگری است (۱۳۸۱)؛ دیوار (محمدعلی طالبی- ۱۳۸۶)؛ آواز گنجشک‌ها (مجید مجیدی- ۱۳۸۶)؛ پستچی سه بار در نمی‌زند (حسن فتحی- ۱۳۸۷)؛ یه حبه قند (رضا میرکریمی- ۱۳۸۸)؛ خرس (خسرو معصومی- ۱۳۹۰)؛ جامه‌دران (حمیدرضا قطبی- ۱۳۹۳)؛ فراری (علیرضا داوودنژاد- ۱۳۹۴)؛ آن سوی ابرها (مجید مجیدی- ۱۳۹۵)؛ زهرمار (جواد رضویان- ۱۳۹۷).