ابوالفتح خان زند

ابوالفتح‌خان زند (۱۱۶۹ـ۱۲۰۱ق)
پادشاه (حک: به تناوب ۱۱۹۳ـ۱۱۹۴ق) سلسلۀ زندیه. فرزند کریم‌خان زند بود. پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید، اما قدرت اصلی در دست زَکی‌خان، برادر ناتنی کریم‌خان، بود. پس از مدتی زَکی‌خان، وی را از پادشاهی خلع کرد و محمدعلی‌خان را به تخت نشاند، ولی با کشته‌شدن زَکی‌خان، ابُوالْفَتح‌خان بار دیگر به پادشاهی رسید و چندی به استقلال حکومت کرد. پس از مدتی نسبت به صادق‌خان، عموی دیگرش، بدبین شد و او را از مداخله در امور کشور منع کرد، ولی با وساطت بزرگان حکومت، از او خواست به دربار برگردد و صادق‌خان هم نپذیرفت. بزرگان حکومت و رؤسای ایلات و فرماندهان سپاه به صادق‌خان پیوستند و با حمله به ارگ، ابوالفتح‌خان را دستگیر و زندانی کردند. در ۱۱۹۶ق که علیمرادخان شیراز را فتح کرد، اکبرخان، پسر زَکی‌خان، دستور داد تا ابوالفتح‌خان را کور کردند. ابوالْفَتح‌خان تا آخر عمر در زندان به‌سر برد. مدت سلطنت وی حدود سه ماه بود. وی در شیراز درگذشت و در شاه‌چراغ دفن شد.