ابوسهل مسیحی، عیسی ( ـ پس از ۴۰۰ق)
ابوسَهلِ مسیحی، عیسی ( ـ پس از ۴۰۰ق)
(ابوسهل عیسی بن یحیی بن ابراهیم المسیحی الجرجانی، معروف به ابوسهل مسیحی جرجانی) فیلسوف، پزشک، منجم و ریاضیدان. در گرگان زاده شد. این حکیم که دارای باورهای خاصی در دیانت مسیحی است، پس از فراگیری برخی از دانشهای عصر در گرگان، عازم بغداد و سپس گرگانج شد و در دربار مأمون بن محمد خوارزمشاه منزلت یافت. گویا در همین ایام ابن سینا از او در پزشکی استفاده کرده است. اگرچه پس از این ایام خود شیخ رسالهای برای او نگاشته است. با آنکه ابوسهل در مبانی پزشکی وامدار جالینوس است، ولی آرای ویژهای در طب دارد، مانند عدم تغذیۀ جنین از خون حیض و اهمیتدادن به قلب بیش از مغز. از این حکیم چیرهدست که بیش از ۴۰ سال عمر نکرد، آثار متعددی برجای مانده است، ازجمله الِمائه فی صناعةالطّبیه در صد باب که مبنایی جهت تدوین قانون ابن سینا شد و حاشیههایی بر آن نوشتهاند؛ رساله فی ماهیۀ الجدری و تدبیره؛ اصنافالعلوم الحکمیة؛ نوادرالحکمة؛ تعبیرالرؤیا.
ابوسهل مسیحی | |
---|---|
درگذشت | پس از ۴۰۰ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فیلسوف و پزشک |
شغل و تخصص های دیگر | منجم و ریاضیدان |
آثار | الِمائه فی صناعةالطّبیه؛ رساله فی ماهیۀ الجدری و تدبیره؛ اصنافالعلوم الحکمیة؛ نوادرالحکمة؛ تعبیرالرؤیا |
گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |