اختر گرجی، احمد بن فرامرز ( ـ اصفهان ۱۲۳۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَختر گُرجی، احمد بن فرامرز ( ـ اصفهان ۱۲۳۲ق)

احمد بن فرامرز اختر گرجی
درگذشت اصفهان ۱۲۳۲ق
محل زندگی ایران
ملیت گرجستانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر تذکره نویس
آثار  انجمن آرا
گروه مقاله ادبیات فارسی

شاعر و تذکره‌نویس گرجی‌تبار ایرانی. نیاکانش از ترک‌های گرجستان بودند. در اصفهان تولد یافت و در شیراز برآمد. او و پدرش در دورۀ زندیه مناصبی داشتند. اختر پس از فروپاشی زندیه به‌سبب تهمتی به خراسان گریخت، اما در اوایل پادشاهی فتحعلی‌شاه قاجار به تهران رفت و قصیده‌ای در ستایش او سرود و بخشوده شد، سپس چندی همنشین سلیمان‌خان قاجار بود، اما به فرمان هم‌او به سبب عشق‌ورزی به یکی از معشوقه‌هایش، زبانش را بریدند. پس از آن عزلت گزید و از ۱۲۲۲ق در اصفهان به نگارش تذکره‌ای به نام انجمن آرا در شرح احوال شاعران هم‌دوره‌اش پرداخت، که با مرگ او ناتمام ماند. به فرمان فتحعلی‌شاه، به‌‌پایان‌رساندن این اثر به فاضل‌خان گروسی سپرده شد، او نیز بر بنیاد همین اثر تذکره‌ای با نام انجمن خاقان نوشته، اما در آن از اختر و برادرش محمدباقر، متخلص به نشاطی، که کوشش او نیز در به‌پایان‌رساندن تذکرۀ انجمن آرا، فرجامی نیافت، به بدی یاد کرده است. تذکرۀ انجمن آرا به کوشش عبدالرسول خیام‌پور با نام تذکرۀ اختر به چاپ رسیده است (تبریز، ۱۳۴۳ش). از سروده‌های اختر دفتری به خط خود او با نام ساقی‌نامه، که دربردارندۀ قصاید، غزلیات، رباعیات، ترکیب‌بندها، و ساقی‌نامه است، به‌جا مانده است.