اصطفن بن بسیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِصْطِفَن بن بَسیل (قرن ۳ق) | اِصْطِفَن بن بَسیل (قرن ۳ق) | ||
(یا: استفان بن بازیل) از مترجمین متون پزشکی یونانی به زبان عربی و نخستین مترجم آثار دیاسقوریدوس<ref>Dioscorides</ref>/دیوسکوریدس. از زندگی او اطلاعات زیادی در دست نیست. در عهد مأمون می‌زیسته و از همکاران و دستیاران حُنین بن اسحاق بوده است. ابن ابی اصیبعه او را مترجمی در ردیف حنین شمرده، ولی معتقد است ترجمه‌های حنین شیواتر و فصیح‌تر است. آثار اصطفن ترجمه کتاب‌های طبی و دارویی از زبان یونانی و گاه سریانی به زبان عربی است. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''المقالات السبع''، اثر دیاسقوریدوس که مهم‌ترین کتاب دارویی در طب اسلامی است و مدت ۱۲ قرن منبع اصلی داروشناسی در جهان اسلام بوده است؛ ''الادویةالمستعملة''، اثر اریباسیوس<ref>Oribasius | (یا: استفان بن بازیل) از مترجمین متون پزشکی یونانی به زبان عربی و نخستین مترجم آثار دیاسقوریدوس<ref>Dioscorides</ref>/[[دیوسکوریدس، پدانیوس (ح ۴۰م ـ۹۰م)|دیوسکوریدس]]. از زندگی او اطلاعات زیادی در دست نیست. در عهد [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] می‌زیسته و از همکاران و دستیاران [[حنین بن اسحاق|حُنین بن اسحاق]] بوده است. ابن ابی اصیبعه او را مترجمی در ردیف حنین شمرده، ولی معتقد است ترجمه‌های حنین شیواتر و فصیح‌تر است. آثار اصطفن ترجمه کتاب‌های طبی و دارویی از زبان یونانی و گاه سریانی به زبان عربی است. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''المقالات السبع''، اثر دیاسقوریدوس که مهم‌ترین کتاب دارویی در طب اسلامی است و مدت ۱۲ قرن منبع اصلی داروشناسی در جهان اسلام بوده است؛ ''الادویةالمستعملة''، اثر [[اریباسیوس (۳۲۵ـ اواخر قرن ۴م)|اریباسیوس]]<ref>Oribasius | ||
</ref>؛ ''بنفعةالنفس''، اثر جالینوس که نیمی از آن ترجمۀ اصطفن و نیم دیگر ترجمۀ حنین است؛ ''حرکةالعضل''، اثر جالینوس<ref>Galen</ref>؛ ''الفصد''، اثر جالینوس. | </ref>؛ ''بنفعةالنفس''، اثر جالینوس که نیمی از آن ترجمۀ اصطفن و نیم دیگر ترجمۀ حنین است؛ ''حرکةالعضل''، اثر جالینوس<ref>Galen</ref>؛ ''الفصد''، اثر جالینوس. | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۰
اِصْطِفَن بن بَسیل (قرن ۳ق)
(یا: استفان بن بازیل) از مترجمین متون پزشکی یونانی به زبان عربی و نخستین مترجم آثار دیاسقوریدوس[۱]/دیوسکوریدس. از زندگی او اطلاعات زیادی در دست نیست. در عهد مأمون می‌زیسته و از همکاران و دستیاران حُنین بن اسحاق بوده است. ابن ابی اصیبعه او را مترجمی در ردیف حنین شمرده، ولی معتقد است ترجمه‌های حنین شیواتر و فصیح‌تر است. آثار اصطفن ترجمه کتاب‌های طبی و دارویی از زبان یونانی و گاه سریانی به زبان عربی است. برخی از آثار او عبارت‌اند از المقالات السبع، اثر دیاسقوریدوس که مهم‌ترین کتاب دارویی در طب اسلامی است و مدت ۱۲ قرن منبع اصلی داروشناسی در جهان اسلام بوده است؛ الادویةالمستعملة، اثر اریباسیوس[۲]؛ بنفعةالنفس، اثر جالینوس که نیمی از آن ترجمۀ اصطفن و نیم دیگر ترجمۀ حنین است؛ حرکةالعضل، اثر جالینوس[۳]؛ الفصد، اثر جالینوس.