سنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۳

سَنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق)

معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ زند در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی‌خان سپهر بود. در روزگار ناصرالدین‌شاه قاجار به‌دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به‌ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال‌ها با بزرگان ادب و علمای آن‌جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: دستور سخن در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛ کارستان اتفاق به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ قصاید سنجر (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ دیوان سنجر؛ ترجمۀ تاریخ عینی از ترکی به فارسی.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 سَنجر تهرانی، محمدتقی (  ـ۱۳۲۹ق)<br>
-<p>معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ زند در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی‌خان سپهر بود. در روزگار ناصرالدین‌شاه قاجار به‌دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به‌ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال‌ها با بزرگان ادب و علمای آن‌جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: ''دستور سخن'' در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛'' کارستان اتفاق'' به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ ''قصاید سنجر'' (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ ''دیوان سنجر''؛ ترجمۀ ''تاریخ عینی'' از ترکی به فارسی.</p>
+<p>معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ [[زندیه|زند]] در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی‌خان سپهر بود. در روزگار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] به‌دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به‌ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال‌ها با بزرگان ادب و علمای آن‌جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: ''دستور سخن'' در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛'' کارستان اتفاق'' به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ ''قصاید سنجر'' (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ ''دیوان سنجر''؛ ترجمۀ ''تاریخ عینی'' از ترکی به فارسی.</p>
 <br><!--25233500-->
 [[رده:ادبیات فارسی]]