محمد گل جامجو: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد گل جامجو (تهران 1326 - همان جا 1400) <br />» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:محمد گل جامجو.jpg|بندانگشتی|محمد گل جامجو، عکاس مراسم ازدواج تختی]] | |||
[[پرونده:محمد گل جامجو 2.jpg|بندانگشتی|محمد گل جامجو ]] | |||
محمد گل جامجو (تهران 1326 - همان جا 1400) | محمد گل جامجو (تهران 1326 - همان جا 1400) | ||
[[پرونده:کتاب خوزستان تاریخ و ثروت.jpg|بندانگشتی|طرح جلد کتاب خوزستان تاریخ و ثروت، اثر محمد گل جامجو]] | |||
عکاس و مجموعه‌دار ایرانی. در محلۀ مختاری شاپور در تهران قدیم متولد شد. در مدرسۀ دقیقی خیابان شاپور به تحصیل پرداخت. از طریق دوست و همکلاسی‌اش با نام پرویز سیاسی فر (متوفی ۱۳۹۶) با فضای عکاسی آشنا شد چرا که پدر پرویز صاحب مغازۀ عکاسی بود. او و دوستش هر روز پس از مدرسه، برای انجام تکالیف‌شان به عکاسی می‌رفتند و نظاره‌گر اتفاقات عجیب و جالب دنیای عکاسی بودند. همین مشاهدات سبب شد که او به هنر تصویر و دنیای عکاسی علاقه‌مند شود. محمد گل جامجو رفته‌رفته با کارهای مختلف در محیط عکاسی آشنا شد. از 1341 تا 1343ش نزد استاد عباس ثقة‌الاسلام، صاحب عکاسی شاهین واقع در تقاطع خیابان لاله‌زار و استانبول، امور عکسبرداری در آتلیه را فرا گرفت. حدود سال‌های 1346 تا 1348ش برای خدمت سربازی به منطقۀ بیرجند اعزام شد و توانست با بروز مهارت خود در عکاسی، به تهران منتقل شود. او عکاس مراسم ازدواج [[تختی، غلامرضا (تهران ۱۳۰۹ـ ۱۳۴۶ش)|تختی]] و برخی دیگر از افراد معروف بود. | |||
<br /> | [[خاچیکیان، سامویل (تبریز ۱۳۰۳ـ۱۳۸۰ش)|ساموئل خاچیکیان]] عکس‌هایش را دید و از او دعوت کرد در پروژه‌های او عکاسی کند. به این ترتیب، نخستین عکاسی فیلم را در آغاز بیست سالگی با فیلم "بی عشق هرگز" این کارگردان معروف در 1345ش تجربه کرد. در مجموع، او موفق به تجربۀ عکاسی بیش از 50 عنوان فیلم شد و در حوزۀ عکاسی سینما از فیلم‌های هنرمندان دیگری چون [[قادری، ایرج (تهران ۱۳۱۳ ـ۱۳۹۱ش)|ایرج قادری]]، [[تقوایی ، ناصر (آبادان ۱۳۲۰ش)|ناصر تقوایی]]، [[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش مهرجویی]] و [[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی حاتمی]] نیز عکاسی کرد؛ فیلم‌هایی همچون خداحافظ تهران، محلل، [[نفرین]]، و [[پستچی (فیلم)|پستچی]]. مجموعه‌ها و سریال‌های تلویزیونی [[گل پامچال (تلویزیون)|گل پامچال]] و [[هزاردستان (تلویزیون)|هزار دستان]] نیز از دیگر تجربه‌های عکاسی اوست. او پرتره‌های ماندگاری نیز از چهره‌های مشهور معاصر همچون [[قریب، محمد (تهران ۱۲۸۸ـ۱۳۵۳ش)|محمد قریب]]، [[معین، محمد (رشت ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۵۰ش)|محمد معین]]، [[اخوان ثالث، مهدی (مشهد ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدی اخوان ثالث]]، [[شهریار، محمدحسین (تبریز ۱۲۸۳ـ۱۳۶۷ش)|محمد حسین شهریار]] و نظایر آن گرفته است. | ||
محمد گل جامجو در 1352ش با همسرش در محیط کار آشنا شد که ثمرۀ ازدواج‌شان سه فرزند با نام‌های داود، امید و آرزو است. در 1353ش دکتر اسدالله بهروزان به واسطۀ دکتر [[شفاییه، میرهادی (تبریز ۱۳۰۲ش)|میر هادی شفائیه]] با او آشنا شد و برای حضور در سازمان تلویزیون ملی ایران از او دعوت کرد. آغاز کارش در رادیو، تلویزیون ملی ایران در ۱۳۵۳ش بود. او در ۱۳۵۹ش و همزمان با آغاز [[جنگ ایران و عراق|جنگ]]، به عکاسی جنگ مشغول شد. | |||
دو کتاب ''خوزستان تاریخ ثروت'' و ''مشهد قدیم'' از مهم‌ترین تألیفات عکاسی اوست. او گنجینه‌ای از عکس‌های دربارۀ جنگ ایران و عراق، و مشهد در سال‌های قبل انقلاب را داشت و طی سال‌های فعالیتش، علاوه بر عکاسی، آرشیوی از اسناد تصویری ایران را نیز گردآوری کرده بود. مستندی با عنوان "جام عکاسی" به تهیه‌کنندگی و کارگردانی ابوالفضل توکلی، از زندگی او ساخته شده است | |||
محمد گل جامجو پس از حدود یک ماه بستری بودن در بیمارستان به علت آمبولی ریه، به کما رفت و سرانجام در 28 بهمن 1400 در 74 سالگی درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. <br /> | |||
[[رده:عکاسی]] | |||
[[رده:اشخاص ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۷
محمد گل جامجو (تهران 1326 - همان جا 1400)
عکاس و مجموعه‌دار ایرانی. در محلۀ مختاری شاپور در تهران قدیم متولد شد. در مدرسۀ دقیقی خیابان شاپور به تحصیل پرداخت. از طریق دوست و همکلاسی‌اش با نام پرویز سیاسی فر (متوفی ۱۳۹۶) با فضای عکاسی آشنا شد چرا که پدر پرویز صاحب مغازۀ عکاسی بود. او و دوستش هر روز پس از مدرسه، برای انجام تکالیف‌شان به عکاسی می‌رفتند و نظاره‌گر اتفاقات عجیب و جالب دنیای عکاسی بودند. همین مشاهدات سبب شد که او به هنر تصویر و دنیای عکاسی علاقه‌مند شود. محمد گل جامجو رفته‌رفته با کارهای مختلف در محیط عکاسی آشنا شد. از 1341 تا 1343ش نزد استاد عباس ثقة‌الاسلام، صاحب عکاسی شاهین واقع در تقاطع خیابان لاله‌زار و استانبول، امور عکسبرداری در آتلیه را فرا گرفت. حدود سال‌های 1346 تا 1348ش برای خدمت سربازی به منطقۀ بیرجند اعزام شد و توانست با بروز مهارت خود در عکاسی، به تهران منتقل شود. او عکاس مراسم ازدواج تختی و برخی دیگر از افراد معروف بود.
ساموئل خاچیکیان عکس‌هایش را دید و از او دعوت کرد در پروژه‌های او عکاسی کند. به این ترتیب، نخستین عکاسی فیلم را در آغاز بیست سالگی با فیلم "بی عشق هرگز" این کارگردان معروف در 1345ش تجربه کرد. در مجموع، او موفق به تجربۀ عکاسی بیش از 50 عنوان فیلم شد و در حوزۀ عکاسی سینما از فیلم‌های هنرمندان دیگری چون ایرج قادری، ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی و علی حاتمی نیز عکاسی کرد؛ فیلم‌هایی همچون خداحافظ تهران، محلل، نفرین، و پستچی. مجموعه‌ها و سریال‌های تلویزیونی گل پامچال و هزار دستان نیز از دیگر تجربه‌های عکاسی اوست. او پرتره‌های ماندگاری نیز از چهره‌های مشهور معاصر همچون محمد قریب، محمد معین، مهدی اخوان ثالث، محمد حسین شهریار و نظایر آن گرفته است.
محمد گل جامجو در 1352ش با همسرش در محیط کار آشنا شد که ثمرۀ ازدواج‌شان سه فرزند با نام‌های داود، امید و آرزو است. در 1353ش دکتر اسدالله بهروزان به واسطۀ دکتر میر هادی شفائیه با او آشنا شد و برای حضور در سازمان تلویزیون ملی ایران از او دعوت کرد. آغاز کارش در رادیو، تلویزیون ملی ایران در ۱۳۵۳ش بود. او در ۱۳۵۹ش و همزمان با آغاز جنگ، به عکاسی جنگ مشغول شد.
دو کتاب خوزستان تاریخ ثروت و مشهد قدیم از مهم‌ترین تألیفات عکاسی اوست. او گنجینه‌ای از عکس‌های دربارۀ جنگ ایران و عراق، و مشهد در سال‌های قبل انقلاب را داشت و طی سال‌های فعالیتش، علاوه بر عکاسی، آرشیوی از اسناد تصویری ایران را نیز گردآوری کرده بود. مستندی با عنوان "جام عکاسی" به تهیه‌کنندگی و کارگردانی ابوالفضل توکلی، از زندگی او ساخته شده است
محمد گل جامجو پس از حدود یک ماه بستری بودن در بیمارستان به علت آمبولی ریه، به کما رفت و سرانجام در 28 بهمن 1400 در 74 سالگی درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.