مرتضی پورصمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
[[پرونده:2042151500-1.jpg|بندانگشتی|مرتضی پورصمدی]]
[[پرونده:2042151500-1.jpg|بندانگشتی|مرتضی پورصمدی]]
[[پرونده:2042151500-2.jpg|بندانگشتی|مرتضی پورصمدی]]
[[پرونده:2042151500-2.jpg|بندانگشتی|مرتضی پورصمدی]]
مرتضی پورصمدی (همدان 1331ش- )
مرتضی پورصمدی (همدان 18 مهر 1331ش- 11 شهریور 1402ش)


عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در همدان، برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی فیلمبرداری به مدرسه‌ی عالی رادیو و تلویزیون (تهران) راه یافت. پورصمدی پس از فارغ‌التحصیل شدن از این مدرسه (1352)، به عنوان فیلمبردار به استخدام رادیو- تلویزیون ملی درآمد و در تلویزیون مرکز کرمانشاه مشغول به کار شد. او در سال 1362 به تهران منتقل شده و فیلم‌برداری مستند را به شکل حرفه‌ای ادامه داده است. پورصمدی در سال 1376 از خدمات سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شده و به صورت آزاد با این مرکز و سینماگران همکاری دارد.
عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در همدان، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فیلمبرداری به مدرسۀ عالی رادیو و تلویزیون (تهران) راه یافت. پس از فارغ‌التحصیل شدن از این مدرسه (1352)، به عنوان فیلمبردار به استخدام رادیو- تلویزیون ملی درآمد و در تلویزیون مرکز کرمانشاه مشغول به کار شد. در سال 1362 به تهران منتقل شده و فیلم‌برداری مستند را به شکل حرفه‌ای ادامه داد. پورصمدی در سال 1376 از خدمات سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شده و به صورت آزاد با این مرکز و سینماگران همکاری می‌کرد.


پورصمدی طی دهه‌های 1370 و 1380 چند نمایشگاه‌ از آثار عکاسی‌اش با موضوع مردم‌شناسی در گالری‌های تهران، گالری Bellart در ونکوور، کاخ یونسکو در پاریس و موزه‌ی Medelhavsmuseet در استکهلم برگزار کرده است.
پورصمدی طی دهه‌های 1370 و 1380 چند نمایشگاه‌ از آثار عکاسی‌اش با موضوع مردم‌شناسی در گالری‌های تهران، گالری Bellart در ونکوور، کاخ یونسکو در پاریس و موزۀ Medelhavsmuseet در استکهلم برگزار کرده است.


'''برخی از جوایز و افتخارات''': جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری در جشنواره‌ی رشد سال‌های ۱۳۷۳ و 1375؛ جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری در سومین جشنواره‌ی سیمافیلم (1379)؛ جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری در جشنواره‌ی فیلم کودک و نوجوان (1383)؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری در بیست و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر (1387) برای فیلم شبانه‌روز.
مرتضی پورصمدی سر صحنۀ فیلمبرداری سریال «گناه فرشته» که برای پخش از شبکه نمایش خانگی تولید می‌شد، دچار حملۀ قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان، با وجود تلاش پزشکان درگذشت.


پورصمدی جز فیلم‌برداری تعداد زیادی فیلم مستند، آثار سینمایی و تلویزیونی چندی را نیز به عنوان مدیر فیلم‌برداری در کارنامه‌ی هنری‌اش دارد که ما به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: ''هویت'' (سینمایی/ [[حاتمی کیا، ابراهیم (تهران ۱۳۴۰ش)|ابراهیم حاتمی‌کیا]]- 1364)؛ ''گل سرخ'' (سینمایی/ [[حمید تمجیدی]]- 1368)؛ ''مسافران دره انار'' (سینمایی و مجموعه‌ی تلویزیونی/ یدالله نوعصری- 1370)؛ ''[[مزد ترس (تلویزیون)|مزد ترس]]'' (مجموعه‌ی تلویزیونی/ حمید تمجیدی- 1371)؛ ''سال‌های بی‌قراری'' (سینمایی/ مسعود نوایی- 1373)؛ ''موشک کاغذی'' (سینمایی/ فرهاد مهرانفر- 1375)؛ ''بال‌های سپید'' (سینمایی/ مهدی و [[ناصر هاشمی]]- 1375)؛ ''غبار نور'' (مجموعه‌ی تلویزیونی/ [[اصلانی، محمدرضا (رشت ۱۳۲۲ش)|محمدرضا اصلانی]]- 1378)؛ ''[[گیلانه]]'' (سینمایی/ [[بنی اعتماد، رخشان (تهران ۱۳۳۳ش)|رخشان بنی‌اعتماد]] و محسن عبدالوهاب- 1383)؛ ''دایره زنگی'' (سینمایی/ پریسا بخت‌آور- 1386)؛ ''[[مدار صفردرجه (تلویزیون)|مدار صفر]]'' (مجموعه‌ی تلویزیونی/ [[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1386)؛ ''درجه یک گزارش واقعی'' (سینمایی/ [[فرهنگ، داریوش (آبادان ۱۳۲۶ش)|داریوش فرهنگ]]- 1387)؛ ''شبانه‌روز'' (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1387)؛ ''شبانه'' (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1388)؛ ''ترانه‌ی کوچک من'' (سینمایی/ [[کرامتی، مسعود (تهران ۱۳۳۵ش)|مسعود کرامتی]]- 1388)؛ ''حیرانی'' (مجموعه‌ی تلویزیونی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1391)؛ ''[[هیس! دخترها فریاد نمی زنند (فیلم)|هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند]]'' (سینمایی/ [[درخشنده، پوران (کرمانشاه ۱۳۲۸ ش)|پوران درخشنده]]- 1392).


'''برخی از آثار مستند''': ''عروسک‌های کمس'' (کارگردان: بهرام عظیم‌پور- 1373)؛ ''حوض نقاشی'' (کارگردان: [[فرزاد موتمن]]- 1374)؛ ''پیش'' (کارگردان: [[تقوایی ، ناصر (آبادان ۱۳۲۰ش)|ناصر تقوایی]]- 1374)؛ ''چپق'' (کارگردان: محمدرضا اصلانی- 1375)؛ ''همسران حاج‌عباس'' (کارگردان: محسن عبدالوهاب- 1378)؛ ''پابرهنه تا هرات'' (کارگردان: [[مجیدی، مجید (تهران ۱۳۳۸ش)|مجید مجیدی]]- 1380)؛ '' M.I.S شهری که بود'' (کارگردان: [[مهدی کرم پور|مهدی کرم‌پور]]- 1386).  
'''برخی از جوایز و افتخارات'''
 
جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از جشنوارۀ رشد سال‌های ۱۳۷۳ و 1375؛ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از سومین جشنوارۀ سیمافیلم (1379)؛ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از جشنوارۀ فیلم کودک و نوجوان (1383)؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از [[بیست و هفتمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|بیست و هفتمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر]] (1387) برای فیلم ''شبانه‌روز''.
 
پورصمدی جز فیلم‌برداری تعداد زیادی فیلم مستند، آثار سینمایی و تلویزیونیِ چندی را نیز به عنوان مدیر فیلم‌برداری در کارنامۀ هنری‌اش دارد که ما به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: ''هویت'' (سینمایی/ [[حاتمی کیا، ابراهیم (تهران ۱۳۴۰ش)|ابراهیم حاتمی‌کیا]]- 1364)؛ ''گل سرخ'' (سینمایی/ [[حمید تمجیدی]]- 1368)؛ ''مسافران درۀ انار'' (سینمایی و مجموعه‌ی تلویزیونی/ یدالله نوعصری- 1370)؛ ''[[مزد ترس (تلویزیون)|مزد ترس]]'' (مجموعۀ تلویزیونی/ حمید تمجیدی- 1371)؛ ''سال‌های بی‌قراری'' (سینمایی/ مسعود نوایی- 1373)؛ ''موشک کاغذی'' (سینمایی/ فرهاد مهرانفر- 1375)؛ ''بال‌های سپید'' (سینمایی/ مهدی و [[ناصر هاشمی]]- 1375)؛ ''غبار نور'' (مجموعۀ تلویزیونی/ [[اصلانی، محمدرضا (رشت ۱۳۲۲ش)|محمدرضا اصلانی]]- 1378)؛ ''[[گیلانه]]'' (سینمایی/ [[بنی اعتماد، رخشان (تهران ۱۳۳۳ش)|رخشان بنی‌اعتماد]] و محسن عبدالوهاب- 1383)؛ ''دایره زنگی'' (سینمایی/ پریسا بخت‌آور- 1386)؛ ''[[مدار صفردرجه (تلویزیون)|مدار صفر]]'' (مجموعۀ تلویزیونی/ [[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1386)؛ ''درجه یک گزارش واقعی'' (سینمایی/ [[فرهنگ، داریوش (آبادان ۱۳۲۶ش)|داریوش فرهنگ]]- 1387)؛ ''شبانه‌روز'' (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1387)؛ ''شبانه'' (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1388)؛ ''ترانۀ کوچک من'' (سینمایی/ [[کرامتی، مسعود (تهران ۱۳۳۵ش)|مسعود کرامتی]]- 1388)؛ ''حیرانی'' (مجموعۀ تلویزیونی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1391)؛ ''[[هیس! دخترها فریاد نمی زنند (فیلم)|هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند]]'' (سینمایی/ [[درخشنده، پوران (کرمانشاه ۱۳۲۸ ش)|پوران درخشنده]]- 1392).
 
'''برخی از آثار مستند'''  
 
''عروسک‌های کمس'' (کارگردان: بهرام عظیم‌پور- 1373)؛ ''حوض نقاشی'' (کارگردان: [[فرزاد موتمن]]- 1374)؛ ''پیش'' (کارگردان: [[تقوایی ، ناصر (آبادان ۱۳۲۰ش)|ناصر تقوایی]]- 1374)؛ ''چپق'' (کارگردان: محمدرضا اصلانی- 1375)؛ ''همسران حاج‌عباس'' (کارگردان: محسن عبدالوهاب- 1378)؛ ''پابرهنه تا هرات'' (کارگردان: [[مجیدی، مجید (تهران ۱۳۳۸ش)|مجید مجیدی]]- 1380)؛ '' M.I.S شهری که بود'' (کارگردان: [[مهدی کرم پور|مهدی کرم‌پور]]- 1386).  


<br />
<br />
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۴

مرتضی پورصمدی
زادروز همدان 1331ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل رشته‌ی فیلمبرداری - مدرسه‌ی عالی رادیو و تلویزیون
شغل و تخصص اصلی عکاس و فیلم‌بردار
آثار هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (سینمایی/ پوران درخشنده- 1392)-همسران حاج‌عباس (کارگردان: محسن عبدالوهاب- 1378)؛ M.I.S شهری که بود (کارگردان: مهدی کرم‌پور- 1386)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری در بیست و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر
مرتضی پورصمدی
مرتضی پورصمدی

مرتضی پورصمدی (همدان 18 مهر 1331ش- 11 شهریور 1402ش)

عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در همدان، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فیلمبرداری به مدرسۀ عالی رادیو و تلویزیون (تهران) راه یافت. پس از فارغ‌التحصیل شدن از این مدرسه (1352)، به عنوان فیلمبردار به استخدام رادیو- تلویزیون ملی درآمد و در تلویزیون مرکز کرمانشاه مشغول به کار شد. در سال 1362 به تهران منتقل شده و فیلم‌برداری مستند را به شکل حرفه‌ای ادامه داد. پورصمدی در سال 1376 از خدمات سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شده و به صورت آزاد با این مرکز و سینماگران همکاری می‌کرد.

پورصمدی طی دهه‌های 1370 و 1380 چند نمایشگاه‌ از آثار عکاسی‌اش با موضوع مردم‌شناسی در گالری‌های تهران، گالری Bellart در ونکوور، کاخ یونسکو در پاریس و موزۀ Medelhavsmuseet در استکهلم برگزار کرده است.

مرتضی پورصمدی سر صحنۀ فیلمبرداری سریال «گناه فرشته» که برای پخش از شبکه نمایش خانگی تولید می‌شد، دچار حملۀ قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان، با وجود تلاش پزشکان درگذشت.


برخی از جوایز و افتخارات

جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از جشنوارۀ رشد سال‌های ۱۳۷۳ و 1375؛ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از سومین جشنوارۀ سیمافیلم (1379)؛ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری از جشنوارۀ فیلم کودک و نوجوان (1383)؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از بیست و هفتمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر (1387) برای فیلم شبانه‌روز.

پورصمدی جز فیلم‌برداری تعداد زیادی فیلم مستند، آثار سینمایی و تلویزیونیِ چندی را نیز به عنوان مدیر فیلم‌برداری در کارنامۀ هنری‌اش دارد که ما به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: هویت (سینمایی/ ابراهیم حاتمی‌کیا- 1364)؛ گل سرخ (سینمایی/ حمید تمجیدی- 1368)؛ مسافران درۀ انار (سینمایی و مجموعه‌ی تلویزیونی/ یدالله نوعصری- 1370)؛ مزد ترس (مجموعۀ تلویزیونی/ حمید تمجیدی- 1371)؛ سال‌های بی‌قراری (سینمایی/ مسعود نوایی- 1373)؛ موشک کاغذی (سینمایی/ فرهاد مهرانفر- 1375)؛ بال‌های سپید (سینمایی/ مهدی و ناصر هاشمی- 1375)؛ غبار نور (مجموعۀ تلویزیونی/ محمدرضا اصلانی- 1378)؛ گیلانه (سینمایی/ رخشان بنی‌اعتماد و محسن عبدالوهاب- 1383)؛ دایره زنگی (سینمایی/ پریسا بخت‌آور- 1386)؛ مدار صفر (مجموعۀ تلویزیونی/ حسن فتحی- 1386)؛ درجه یک گزارش واقعی (سینمایی/ داریوش فرهنگ- 1387)؛ شبانه‌روز (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1387)؛ شبانه (سینمایی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1388)؛ ترانۀ کوچک من (سینمایی/ مسعود کرامتی- 1388)؛ حیرانی (مجموعۀ تلویزیونی/ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1391)؛ هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (سینمایی/ پوران درخشنده- 1392).

برخی از آثار مستند

عروسک‌های کمس (کارگردان: بهرام عظیم‌پور- 1373)؛ حوض نقاشی (کارگردان: فرزاد موتمن- 1374)؛ پیش (کارگردان: ناصر تقوایی- 1374)؛ چپق (کارگردان: محمدرضا اصلانی- 1375)؛ همسران حاج‌عباس (کارگردان: محسن عبدالوهاب- 1378)؛ پابرهنه تا هرات (کارگردان: مجید مجیدی- 1380)؛  M.I.S شهری که بود (کارگردان: مهدی کرم‌پور- 1386).