ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۵۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=حسین ناصحی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۰۴ش|تاریخ مرگ=همان‌جا ۱۳۵۶ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=هنرستان عالی موسیقی | |||
[[پرونده: | رشته آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی آنکارا|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=رقص در بارگاه شاه سمنگان برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، پوئم شور برای ویولن‌سل و پیانو، حرمان برای آواز و پیانو، کوارتت زهی در می‌مینور، و ملودرام رستم و سهراب|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:حسین ناصحی.jpg|بندانگشتی|294x294پیکسل|حسین ناصحی]] | |||
ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان‌جا ۱۳۵۶ش)<br><p>آهنگ‌ساز ایرانی. در [[هنرستان عالی موسیقی]] نزد ژوزف اسلادک به فراگیری [[ترومبون]] پرداخت و از همان دوران در ارکستر رادیو تهران به رهبری [[محمود، پرویز (تهران ۱۲۸۹ـ امریکا ۱۳۸۳ش)|پرویز محمود]] نوازندگی می‌کرد. در ۱۳۲۲ به [[ترکیه]] رفت و در رشتۀ آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی [[آنکارا]] به تحصیل پرداخت. در ۱۳۲۹ش به ایران بازگشت و مدتی بعد علاوه‌بر رهبری ارکستر هنرجویان هنرستان عالی موسیقی، در دورۀ عالی آهنگ‌سازی هنرستان سال‌ها به تدریس پرداخت. [[دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )|حسین دهلوی]]، [[پژمان، احمد (لار ۱۳۱۴ش )|احمد پژمان]] و [[منصوری، پرویز (همدان ۱۳۰۳ـ وین ۱۳۹۰ش)|پرویز منصوری]] از هنرجویان او بودند. از حدود ۱۳۴۰ برای گردآوری موسیقی محلی در بلوچستان فعالیت داشت و در تنظیم اصوات سازهای باستانی ایران با کارگاه ساز وزارت فرهنگ و هنر همکاری می‌کرد. ناصحی آثار ارزنده‌ای براساس موسیقی ایران آفرید که به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و مخالفتش با رژیم پهلوی، موقعیت‌های چندانی برای اجرا به‌دست نیاورد. از آثار اوست: ''رقص در بارگاه شاه سمنگان'' برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، ''پوئم شور'' برای ''ویولن‌سل'' و [[پیانو]]، ''حرمان'' برای آواز و پیانو، ''کوارتت زهی در می‌مینور''، و ''ملودرام رستم و سهراب''.</p> | |||
<br><!--39018400--> | <br><!--39018400--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۷
| حسین ناصحی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۴ش |
| درگذشت | همان‌جا ۱۳۵۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل |
هنرستان عالی موسیقی رشته آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی آنکارا |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | رقص در بارگاه شاه سمنگان برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، پوئم شور برای ویولن‌سل و پیانو، حرمان برای آواز و پیانو، کوارتت زهی در می‌مینور، و ملودرام رستم و سهراب |
| گروه مقاله | موسیقی |
ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان‌جا ۱۳۵۶ش)
آهنگ‌ساز ایرانی. در هنرستان عالی موسیقی نزد ژوزف اسلادک به فراگیری ترومبون پرداخت و از همان دوران در ارکستر رادیو تهران به رهبری پرویز محمود نوازندگی می‌کرد. در ۱۳۲۲ به ترکیه رفت و در رشتۀ آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی آنکارا به تحصیل پرداخت. در ۱۳۲۹ش به ایران بازگشت و مدتی بعد علاوه‌بر رهبری ارکستر هنرجویان هنرستان عالی موسیقی، در دورۀ عالی آهنگ‌سازی هنرستان سال‌ها به تدریس پرداخت. حسین دهلوی، احمد پژمان و پرویز منصوری از هنرجویان او بودند. از حدود ۱۳۴۰ برای گردآوری موسیقی محلی در بلوچستان فعالیت داشت و در تنظیم اصوات سازهای باستانی ایران با کارگاه ساز وزارت فرهنگ و هنر همکاری می‌کرد. ناصحی آثار ارزنده‌ای براساس موسیقی ایران آفرید که به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و مخالفتش با رژیم پهلوی، موقعیت‌های چندانی برای اجرا به‌دست نیاورد. از آثار اوست: رقص در بارگاه شاه سمنگان برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، پوئم شور برای ویولن‌سل و پیانو، حرمان برای آواز و پیانو، کوارتت زهی در می‌مینور، و ملودرام رستم و سهراب.