ولامنک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


ولامَنْک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸)(Vlaminck, Maurice de)
ولامَنْک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸)(Vlaminck, Maurice de)
 
[[پرونده:40100500-2.jpg|بندانگشتی|موریس دو ولامنک]]
[[File:40100500.jpg|thumb|تابلوي کشتي يدک‌کش در رودخانه سن، اثر موريس دو ولامنک]]
 
نقاش، گرافیست، و نویسندۀ فرانسوی. هنرمندی کمابیش خودآموخته، و از نخستین [[فوویسم|فُوو]]<ref>Fauve</ref>ها بود. به‌سبب منظره‌هایی که در رنگ‌های زنده و تابناک پدید آورد، ازجمله تابلوی ''آبگیر لندن''<ref>''The Pool of London''  
نقاش، گرافیست، و نویسندۀ فرانسوی. هنرمندی کمابیش خودآموخته، و از نخستین [[فوویسم|فُوو]]<ref>Fauve</ref>ها بود. به‌سبب منظره‌هایی که در رنگ‌های زنده و تابناک پدید آورد، ازجمله تابلوی ''آبگیر لندن''<ref>''The Pool of London''  
</ref> (۱۹۰۶؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery </ref>، لندن) شهرت یافت. شعر، رمان، نمایش‌نامه، و مقاله هم می‌نوشت؛ نیز ویولن می‌نواخت، و در مسابقات دوچرخه‌سواری شرکت می‌کرد، مزرعه‌دار بود، و‌ آثار هنری افریقایی را گردآوری می‌کرد. آموزش نقاشی را از نوزده‌سالگی آغاز کرد. از نمایشگاه‌ آثار [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh </ref> در ۱۹۰۱ بسیار تأثیر گرفت، و این حکم شاخص فُووها را بر زبان آورد که «هنرمند باید با رنگ‌های خالص شنگرفی<ref>vermilion</ref>، سبز ورونسه<ref> Veronese green </ref>، و آبیِ کُبالت<ref>cobalt </ref> نقاشی کند». در نمایشگاه فُوویستیِ ۱۹۰۵ با [[ماتیس، هانری (۱۸۶۹ـ۱۹۵۴)|ماتیس]]<ref>Matisse</ref> و دورَن<ref> Derain </ref> و دیگران همکاری کرد. حدود ۱۹۰۸ از [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> تأثیر پذیرفت، و آثارش با احتراز از تبعات استفاده از رنگ خالص، در دوران پختگی حال‌وهوای [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیستی]]<ref>expressionist</ref> و حزن‌آلودتری پیدا کرد. در این زمان رنگ‌های غلیظ و گذارهای ناگهانی از تیره به روشن، ویژگی آثارش بود، که به آسمان‌های طوفانی و روستاهای پربرف، مناظر شاخص او، جلوه‌ای نمایشی می‌داد. شماری نقش اشیا نیز در همین شیوه پدید آورد.
</ref> (۱۹۰۶؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery </ref>، لندن) شهرت یافت. شعر، رمان، نمایش‌نامه، و مقاله هم می‌نوشت؛ نیز ویولن می‌نواخت، و در مسابقات دوچرخه‌سواری شرکت می‌کرد، مزرعه‌دار بود، و‌ آثار هنری افریقایی را گردآوری می‌کرد. آموزش نقاشی را از نوزده‌سالگی آغاز کرد. از نمایشگاه‌ آثار [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh </ref> در ۱۹۰۱ بسیار تأثیر گرفت، و این حکم شاخص فُووها را بر زبان آورد که «هنرمند باید با رنگ‌های خالص شنگرفی<ref>vermilion</ref>، سبز ورونسه<ref> Veronese green </ref>، و آبیِ کُبالت<ref>cobalt </ref> نقاشی کند». در نمایشگاه فُوویستیِ ۱۹۰۵ با [[ماتیس، هانری (۱۸۶۹ـ۱۹۵۴)|ماتیس]]<ref>Matisse</ref> و دورَن<ref> Derain </ref> و دیگران همکاری کرد. حدود ۱۹۰۸ از [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> تأثیر پذیرفت، و آثارش با احتراز از تبعات استفاده از رنگ خالص، در دوران پختگی حال‌وهوای [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیستی]]<ref>expressionist</ref> و حزن‌آلودتری پیدا کرد. در این زمان رنگ‌های غلیظ و گذارهای ناگهانی از تیره به روشن، ویژگی آثارش بود، که به آسمان‌های طوفانی و روستاهای پربرف، مناظر شاخص او، جلوه‌ای نمایشی می‌داد. شماری نقش اشیا نیز در همین شیوه پدید آورد.
 
[[پرونده:40100500-3.jpg|بندانگشتی|اثری از ولامنک]]
&nbsp;
&nbsp;



نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۰

ولامَنْک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸)(Vlaminck, Maurice de)

موریس دو ولامنک

نقاش، گرافیست، و نویسندۀ فرانسوی. هنرمندی کمابیش خودآموخته، و از نخستین فُوو[۱]ها بود. به‌سبب منظره‌هایی که در رنگ‌های زنده و تابناک پدید آورد، ازجمله تابلوی آبگیر لندن[۲] (۱۹۰۶؛ نگارخانۀ تیت[۳]، لندن) شهرت یافت. شعر، رمان، نمایش‌نامه، و مقاله هم می‌نوشت؛ نیز ویولن می‌نواخت، و در مسابقات دوچرخه‌سواری شرکت می‌کرد، مزرعه‌دار بود، و‌ آثار هنری افریقایی را گردآوری می‌کرد. آموزش نقاشی را از نوزده‌سالگی آغاز کرد. از نمایشگاه‌ آثار ون‌گوگ[۴] در ۱۹۰۱ بسیار تأثیر گرفت، و این حکم شاخص فُووها را بر زبان آورد که «هنرمند باید با رنگ‌های خالص شنگرفی[۵]، سبز ورونسه[۶]، و آبیِ کُبالت[۷] نقاشی کند». در نمایشگاه فُوویستیِ ۱۹۰۵ با ماتیس[۸] و دورَن[۹] و دیگران همکاری کرد. حدود ۱۹۰۸ از سزان[۱۰] تأثیر پذیرفت، و آثارش با احتراز از تبعات استفاده از رنگ خالص، در دوران پختگی حال‌وهوای اکسپرسیونیستی[۱۱] و حزن‌آلودتری پیدا کرد. در این زمان رنگ‌های غلیظ و گذارهای ناگهانی از تیره به روشن، ویژگی آثارش بود، که به آسمان‌های طوفانی و روستاهای پربرف، مناظر شاخص او، جلوه‌ای نمایشی می‌داد. شماری نقش اشیا نیز در همین شیوه پدید آورد.

اثری از ولامنک

 


  1. Fauve
  2. The Pool of London
  3. Tate Gallery
  4. van Gogh
  5. vermilion
  6. Veronese green
  7. cobalt
  8. Matisse
  9. Derain
  10. Cézanne
  11. expressionist