ابن اثال

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن اُثال ( ـ۵۵ق)

پزشک، داروشناس و سم‌شناس مسیحی. طبابت را در اسکندریۀ مصر فراگرفت و سپس به زادگاهش دمشق بازگشت و کار طبابت را ادامه داد. از پیشوایان بزرگ مسیحیان، پزشک مخصوص معاویه و رئیس پزشکان دمشق بوده است. معاویه در کشتن بسیاری از رجال سیاسی مخالف خود از سمومی استفاده می‌کرد که ابن اُثال تهیه می‌کرد. ازجمله کسانی که احتمالاً با سموم ابن اُثال کشته شدند، امام حسن مجتبی (ع)، مالک اشتر نخعی، عبدالرحمن بن خالد، سعد بن ابی وقّاص و گروهی از بزرگان و فرماندهان مسلمین درخور ذکر است. مهارت او در این امور باعث شد تا معاویه این مرد مسیحی را به ریاست دیوان خراج حمص بگمارد. سرانجام ابن اُثال به دست پسر یا برادرزادۀ عبدالرحمن بن خالد کشته شد. کتابی در ادویۀ مفرده از یونانی به عربی ترجمه کرده است و شاید از نخستین مترجمان آثار یونانی به عربی بوده است.