ابن عبدالسلام، عزالدین (دمشق ۱۱۸۱ـ۱۲۶۲ق)
عزالدین بن عبدالسلام | |
---|---|
زادروز |
دمشق ۱۱۸۱ق |
درگذشت | ۱۲۶۲ق |
ملیت | سوری |
شغل و تخصص اصلی | خواننده و ترانهسرا |
لقب | سلطانالعلماء |
آثار | الفوائد، القواعد الکبری و القواعد الصغری، الامامة فی ادلۀ الاحکام، و الفرق بین الایمان و الاسلام |
گروه مقاله | دین اسلام |
ابن عبدالسلام، عِزّالدین (دمشق ۱۱۸۱ـ۱۲۶۲ق)
(ابومحمد عزالدین عبدالعزیز بن عبدالسلام بن ابى القاسم بن محمد مهذّب سلمى دمشقى، مشهور به ابن عبدالسلام، ملقب به «سلطانالعلماء») فقیه و عالم اصولی شافعی سوری. نزد علمای بزرگ زمان خود در شهر دمشق علوم دینی را فراگرفت. علاوهبر فقه و اصول، در حدیث و ادبیات و خطابه و وعظ تبحر یافت. خطیب جامع اموی دمشق بود و سلاطین زمانهاش از شدت نفوذ کلام او در هراس بودند. زمانی که سلطان صالح اسماعیل شهر صیدا را به فرنگیان داد، کار او را محکوم کرد و سلطان نیز از او خواست شام را ترک کند. ابن عبدالسّلام به مصر رفت و در آنجا با استقبال شدید مواجه شد و مقام خطابه و امامت مسجد عمروعاص و ریاست قضاء به او سپرده شد. تألیفات فراوانی از او برجای مانده است که عناوین برخی از آنها عبارتاند از الفوائد، القواعد الکبری و القواعد الصغری، الامامة فی ادلۀ الاحکام، و الفرق بین الایمان و الاسلام.