احمد بن احول ( ـ۲۱۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

احمد بن اَحوَل ( ـ۲۱۱ق)

احمد بن احول
درگذشت ۲۱۱ق
ملیت عراقی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
گروه مقاله تاریخ جهان
خویشاوندان سرشناس ابی خالد (پدر)

ابوالعباس، وزیر معروف عباسیان. پدرش ابی خالد، کاتب وزیر مهدی خلیفۀ عباسی بود. او را اصلاً از مردان اردن و خاندانش را از موالی شام دانسته‌اند. یحیی برمکی وی را به ولایت «جند اردن» گماشت و در زمان وزارت فضل بن سهل، وزیر مأمون عباسی، به ریاست دیوان‌های توقیع و خاتم رسید. احمد پس از قتل فضل (۲۰۳ق) و پس از حسن سهل به وزارت مأمون رسید (۵/۲۰۳). به خواهش او مأمون، طاهر بن حسین را به امارت خراسان فرستاد و پس از سرکشی طاهر، به اشارۀ احمد به قتل رسید. وی به ماوراء‌النهر تاخت و شورش کرمان را درهم شکست و حسین بن حسین، عامل شورش را دستگیر و به بغداد فرستاد و نزد مأمون از ابراهیم بن مهدی شفاعت کرد. سرانجام در بغداد درگذشت و مأمون بر پیکرش نماز خواند. بسیاری از نویسندگان، او را به زبان‌آوری، شعردانی و کفایت ستوده‌اند. او مردی بخشنده بود و در خوشنویسی وی را تا حد ابن مقله دانسته‌اند.