تریست، شهر
| تریست، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | تریسْت |
| نام لاتین | Trieste |
| جمعیت | 228,400 نفر |
| موقعیت | ساحل دریای آدریاتیک، مقابل ونیز |
| استان یا ایالت | تریسْت |
تریسْت، شهر (Trieste)
(به ایتالیایی: تریسته؛ با نام باستانی ترگسته) بندری در فریولی‌ـ‌ونتسیا جولیا[۱]، بر ساحل دریای آدریاتیک[۲]، مقابل ونیز، با ۲۲۸,۴۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۲). اقلیت بزرگی از اسلوونی‌ها بخشی از جمعیت آن را تشکیل می‌دهد. بزرگ‌ترین بندر آدریاتیک، به طول ۱۳ کیلومتر، در امتداد خلیج تریست[۳] است. تعمیرگاه‌های بزرگ کشتی و خط لولۀ نفت به پالایشگاه‌های آلمان و اتریش در این بندر واقع شده‌اند. سایر صنایع آن عبارت‌اند از تولید ماشین‌آلات، پارچه، مواد غذایی، و رنگ. این شهر همچنین مرکز کشتی‌رانی و خدمات بیمۀ دریایی است. تریست از ۱۷۱۹ بندر آزاد بود و در قرن ۱۹ به‌منزلۀ راه اصلی برای اتریش توسعه یافت. بناهای مهم آن عبارت‌اند از کلیسای جامع از قرن ۱۴م؛ قلعه‌ای متعلق به قرن ۱۶، که در ۱۹۳۶ بازسازی شد؛ و بقایایی از آثار رومی. در ۱۷۸پ‌م رومی‌ها در این بندر مستقر شدند؛ در قرن ۱م به بندری پررونق تبدیل شد. پس از رومی‌ها، اوستروگوت[۴]ها، بیزانسی[۵]ها، و لومبارد[۶]ها بر شهر مسلط شدند؛ شهر مزبور سرانجام بخشی از امپراتوری شارلمانی[۷] شد. در قرون ۱۳ و ۱۴م ونیزی‌ها آن را اشغال کردند و سرانجام در ۱۳۸۲م خراج‌گذار اتریش شد. در پایان جنگ جهانی دوم به اشغال نیروهای یوگسلاوی درآمد. در ۱۹۴۷، از شهر تریست و قسمتی از نوار ساحلی ایستریا[۸]، سرزمینی به‌نام سرزمین آزاد تریست[۹]، تحت حمایت سازمان ملل متحد[۱۰]، تشکیل شد تا به ادعاهای متضاد ایتالیا و یوگسلاوی خاتمه داده شود. این سرزمین در سمت خشکی به یوگسلاوی محدود بود، به استثنای منتهی‌الیه شمال غربی که ۳ کیلومتر با ایتالیا مرز مشترک داشت. در ۱۹۵۴ شهر و اطراف آن به ایتالیا و نوار ساحلی به یوگسلاوی واگذار شد.