حزب وحدت اسلامی افغانستان
حزب وحدت اسلامی افغانستان
بزرگ‌ترین ائتلاف حزب‌های سیاسی عمدتاً شیعۀ اقوام هزاره، در سال‌های پایانی جنگ مجاهدین_افغان با ارتش سرخ شوروی و حکومت کمونیستی افغانستان. حزب وحدت اسلامی افغانستان متشکل از 8 حزب بود که در ایران به وجود آمده بودند و در سال 1368 با رهبری عبدالعلی مزاری ائتلاف کردند. این حزب با سرنگونی جمهوری دمکراتیک افغانستان، تشکیل دولت اسلامی و شروع جنگ‌های داخلی، ابتدا به دو شاخۀ مزاری و اکبری منشعب شدند. شاخۀ اکبری، در زمان حکومت طالبان به ائتلاف شمال (به رهبری برهان‌الدین ربانی و احمدشاه مسعود) پیوست، اما شاخۀ مزاری با این شعبه و گروه‌های دیگر ائتلاف به مبارزه پرداخت. از افراد مهم دورۀ ائتلاف حزب وحدت اسلامی اشخاصی چون قربانعلی عرفانی، صادقی نیلی، سید عبدالحمید سجادی، سید محمدامین سجادی، محمد محقق، کریم خلیلی، محمد اکبری و عبدالطالب ذکی را می‌توان نام برد. این حزب طی انشعابات مکرر که حاصلش تفرقۀ بیش از پیش اقوام هزاره بوده اکنون به چندین حزب تقسیم شده که از جمله مهم‌ترین‌های آن‌ها به این موارد می‌توان اشاره کرد: حزب وحدت اسلامی افغانستان به رهبری کریم خلیلی (از شاخۀ مزاری)، حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان به رهبری محمد محقق (از شاخۀ مزاری)، حزب وحدت ملی اسلامی افغانستان به رهبری محمد اکبری (از شاخۀ اکبری)، حزب وحدت اسلامی ملت افغانستان به رهبری قربانعلی عرفانی (از شاخۀ اکبری) و حزب اقتدار ملی افغانستان به رهبری دکتر علی کاظمی (از شاخۀ اکبری). رهبران و اعضای مهم این احزاب در پارلمان و دولت‌های اخیر افغانستان مناصب بالایی دریافت کرده‌اند.