سردار محیی، عبدالحسین خان رشتی ( ـ۱۳۳۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سردار محیی، عبدالحسین‌خان رشتی ( ـ۱۳۳۹ق)

(یا: معزالسلطان) شورشی ایرانی و از رهبران انقلابی گیلان در اواخر دورۀ قاجاریه. فرزند حاجی کاظم وَکیل‌الرّعایا بود که در ۱۳۲۶‌ق به اتفاق یپرم‌خان ارمنی در گیلان بر ضد استبداد محمدعلی ‌شاه قاجار قیام کرد و آقا بالاخان سردار افخم، حاکم رشت، را کشت و سپس راهی تهران شد. پس از فتح تهران (۱۳۲۷‌ق) به اعتدالیون پیوست و «سردار محیی» لقب گرفت. در ۱۳۲۹ق به دستور ناصرالملک به قم تبعید شد. در ۱۳۳۲ق به حکومت کردستان رسید ولی اهالی کردستان خواستار برکناری او شدند.