عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱)
| صلاح عبدالصبور | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۱۹۸۱م |
| ملیت | مصری |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه قاهره |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایش‌نامه‌نویس و مترجم |
| مکتب | الهام گرفته از مکتب‌های رمانتیسم و رئالیسم و سوررئالیسم |
| آثار | مردم شهر من (1957)؛ به شما می‌گویم (1961)؛ درخت شب (1972)؛ تراژدی حلاج (1964)؛ مسافر شب (1969)؛ پس از مرگ پادشاه (1973) |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
| جوایز و افتخارات | پیش‌گام نمایش منظوم |
عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱)
شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، و مترجم مصری. در دانشگاه قاهره درس خواند. از نویسندگان هفته‌نامۀ روز الیوسف و مدتی نیز سردبیر مجلۀ ادبی الکاتب بود. آثارش از نویسندگانی چون جبران و منفلوطی و مکتب‌های رمانتیسم و رئالیسم و سوررئالیسم الهام گرفته است. آثاری از الیوت، لورکا، والت ویتمن، و مایاکوفسکی را به عربی ترجمه کرد. نخستین مجموعۀ شعرش با نام مردم شهر من (۱۹۵۷) گواه پای‌بندی او به هنر متعهد است. دومین مجموعۀ شعرش با نام به شما می‌گویم (۱۹۶۱) از وحدت فلسفه و هنر و هماهنگی عقل و احساس حکایت می‌کند. در مجموعه‌های خواب‌های شهسوار کهن (۱۹۶۴) و تأمل در روزگار زخمی (۱۹۷۱)، به ارزش‌های اجتماعی می‌پردازد. او را پیش‌گام نمایش منظوم می‌شمارند. در نمایش‌نامه‌هایی که به تأثیر از الیوت و اوژن یونسکو نوشته، بی‌رحمی به هم‌نوع را ترسیم کرده است. در لیلی و مجنون (۱۹۷۰)، به اوضاع سیاسی مصر پیش از ۱۹۵۲ پرداخته است. آزادی، عدالت و حقوق بشر درون‌مایۀ نمایش‌نامه‌های اوست. زبانش زنده و بدیع است و از نوآورانه‌ترین زبان‌های ادبی عرب معاصر است. از دیگر آثارش: درخت شب (۱۹۷۲)؛ تراژدی حلاج (۱۹۶۴)؛ مسافر شب (۱۹۶۹)؛ پس از مرگ پادشاه (۱۹۷۳)؛ نظرات ادبی خود را در کتابی مفصل تحت عنوان زندگی من در شعر آورده است.