عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱)
عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱م)
| صلاح عبدالصبور | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۱۹۸۱م |
| ملیت | مصری |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه قاهره |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایش‌نامه‌نویس و مترجم |
| مکتب | الهام گرفته از مکتب‌های رمانتیسم و رئالیسم و سوررئالیسم |
| آثار | مردم شهر من (1957)؛ به شما می‌گویم (1961)؛ درخت شب (1972)؛ تراژدی حلاج (1964)؛ مسافر شب (1969)؛ پس از مرگ پادشاه (1973) |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
| جوایز و افتخارات | پیش‌گام نمایش منظوم |
شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، و مترجم مصری. در دانشگاه قاهره درس خواند. از نویسندگان هفته‌نامۀ روز الیوسف و مدتی نیز سردبیر مجلۀ ادبی الکاتب بود. آثارش از نویسندگانی چون جبران و منفلوطی و مکتب‌های رمانتیسم و رئالیسم و سوررئالیسم الهام گرفته است. آثاری از الیوت، لورکا، والت ویتمن، و مایاکوفسکی را به عربی ترجمه کرد. نخستین مجموعۀ شعرش با نام مردم شهر من (۱۹۵۷م) گواه پای‌بندی او به هنر متعهد است. دومین مجموعۀ شعرش با نام به شما می‌گویم (۱۹۶۱م) از وحدت فلسفه و هنر و هماهنگی عقل و احساس حکایت می‌کند. در مجموعه‌های خواب‌های شهسوار کهن (۱۹۶۴م) و تأمل در روزگار زخمی (۱۹۷۱م)، به ارزش‌های اجتماعی می‌پردازد. او را پیش‌گام نمایش منظوم می‌شمارند. در نمایش‌نامه‌هایی که به تأثیر از الیوت و اوژن یونسکو نوشته، بی‌رحمی به هم‌نوع را ترسیم کرده است. در لیلی و مجنون (۱۹۷۰م)، به اوضاع سیاسی مصر پیش از ۱۹۵۲م پرداخته است. آزادی، عدالت و حقوق بشر درون‌مایۀ نمایش‌نامه‌های اوست. زبانش زنده و بدیع است و از نوآورانه‌ترین زبان‌های ادبی عرب معاصر است. از دیگر آثارش: درخت شب (۱۹۷۲م)؛ تراژدی حلاج (۱۹۶۴م)؛ مسافر شب (۱۹۶۹م)؛ پس از مرگ پادشاه (۱۹۷۳م)؛ نظرات ادبی خود را در کتابی مفصل تحت عنوان زندگی من در شعر آورده است.