افراییم سوری، قدیس (ح ۳۰۶ـ۳۷۳م)
اِفْرائیم سوری، قدیس (ح ۳۰۶ـ۳۷۳م)(St Ephraem Syrus)
پیشوای دینی. نامهها، رسالهها، خطابهها، کلمات قصار، سرودها و موعظههای بسیار دربارۀ شخصیتهای تورات و انجیل نوشت. آثار او بسیار ارج نهاده و بیشتر آنها به لاتینی و یونانی ترجمه شدند. برگردان انگلیسی برخی از آنها را برجس[۱] در ۱۸۵۳ منتشر کرد. در کلیسای کاتولیک او را مجتهد کلیسا[۲] میشناسند. یادروزش ۹ ژوئن است. افرائیم در نیسیبیس[۳] (نصیبین[۴] کنونی در عراق) بهدنیا آمد و همانجا درس خواند. در ۳۶۳م که یوویان[۵] امپراتور روم، شهر را به ایرانیان[۶] تسلیم کرد، به اِدِسّا[۷] (اورفۀ[۸] امروزی در ترکیه) رفت. گویا زندگی رهبانی در بیرون شهر را برگزید و به تدریس و تألیف پرداخت. پس از آنکه رتبۀ رسمی شمّاسی گرفت، از پذیرش مراتب عالیتر سر باز زد. در قحطی که در اِدِسّا رخ داد، توانگران را تشویق به صرفهجویی و غمخواری دیگران کرد.