قطاربندی
نوعی تزئین گچبری در معماری. قطاربندی مقرنسی‌ست که در يک خط مستقيم کار شده باشد؛ مانند مقرنس بين طاق و ديوار‌های يک اتاق. این نوع گچبری در زیر پوشش اصلی طاق‌ها و ایوان‌ها و حتی در تزئین نمای بیرونی مناره‌ها به شکل پله پله و آویخته، مانند قندیل‌های درون غارها یا به صورت افقی با اشکال هندسی انجام می‌شود. گاه پوشش‌هایی مثل کاشی یا چوب بر روی قطارمقرنس‌ها نصب می‌شود. به طور کلی شروع اوج‌گیری استفاده از این نوع تزئینات داخلی در معماری ایران، دورۀ ایلخانان و زمان شکوفایی ظرافتکاری آن دورۀ صفویه بوده که نمونه‌های چشمگیر زیادی از هر دو دوره و پس و پیش آنها در عمارت‌های شهرهایی چون اصفهان، تبریز، کاشان، قزوین، اردبیل و خاصه مساجد بسیاری شهرها موجود است.
هم‌اکنون تولیدات صنعتی و پیش‌ساختۀ این عناصر تزئینی هم در دست است و استفاده می‌شود.