مسعود بهنام
مسعود بهنام | |
---|---|
زادروز |
کرمانشاه 19 فروردین 1334ش |
درگذشت | تهران 6 بهمن 1391ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ عالی تلویزیون و سینما |
شغل و تخصص اصلی | طراح صدا، صدابردار و صداگذار سینما و تلویزیون |
آثار | آن سوی آتش، برادههای خورشید، دوئل، بودن یا نبودن، فرش باد، اتوبوس شب |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین دورههای ششم، پانزدهم و بیست و دوم جشنواره فیلم فجر |
مسعود بهنام (کرمانشاه 19 فروردین 1334ش- تهران 6 بهمن 1391ش) Masoud Behnam
طراح صدا، صدابردار و صداگذار سینما و تلویزیون ایران. فارغالتحصیل مدرسۀ عالی تلویزیون و سینما بود. کار سینما را از سال 1364 با صدابرداری استودیویی فیلم عاشق کوچک و سپس در سال بعد با صدابرداری همزمان شبح کژدم (کیانوش عیاری- 1365) شروع کرد و پی گرفت و پس از آن از سال 1368 همزمان با فعالیت در دانشکدۀ صدا و سیما در «استودیو بدیع» فعالیتش را در زمینۀ صداگذاری آغاز کرد. وی پس از آن در زمینۀ طراحی صدا، صداگذاری، ترکیب صدا (میکس)، امور فنی صدا و ضبط موسیقی در دهها اثر سینمایی با کارگردانان شاخص یا مطرحی چون ابوالحسین داوودی، حسن فتحی، احمدرضا معتمدی، حمید سمندریان، سیروس الوند، کیومرث پوراحمد، رضا میرکریمی، اصغر فرهادی، کمال تبریزی، احمدرضا درویش، رخشان بنیاعتماد و ناصر تقوایی همکاری کرده است. وی همچنین از سال 1373 مؤسس و مدیر «استودیو بهمن» بود. بهنام در دورههای ششم (برای فیلم آن سوی آتش)، پانزدهم (برادههای خورشید) و بیست و دوم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم دوئل) برندۀ جوایز بخش بهترین صدابرداری یا بهترین صداگذاری شده و همچنین در دورههای دیگر هم چندین بار نامزد دریافت جایزه بوده است. همچنین وی در دورههای دوم (برای فیلم بودن یا نبودن)، هفتم (فرش باد)، نهم (دوئل) و یازدهم جشن خانه سینما (اتوبوس شب) در رشتههای تخصص خودش جوایز جشنواره را دریافت کرده است. مسعود بهنام بر اثر سانحهای در منزل مسکونیاش درگذشت.
مسعود بهنام تا سال پنجم ابتدایی را در زادگاهش گذراند و پس از آن را در شیراز. سپس برای ادامۀ تحصیل در مدرسۀ عالی تلویزیون و سینما به تهران مهاجرت کرد و از سال سوم تحصیل در رشتۀ صدابرداری به عنوان دستیار آموزشی مدرسۀ عالی تلویزیون و سینما استخدام شد و تا پس از انقلاب زمان بازنشستگی (1379) در آنجا به عنوان مدرس خدمت کرد. وی در زمینۀ تخصصش در مراکز دیگری چون دانشکده هنر، سوره، مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی و... هم تدریس کرده است.
گزیدهای از فعالیت حرفهای
- صدابردار صحنه
زشت و زیبا (۱۳۷۷)؛ دادستان (۱۳۷۰)؛ رنو تهران ـ 29 (۱۳۶۹)؛ تمام وسوسههای زمین (۱۳۶۸)؛ آن سوی آتش (۱۳۶۶)
- صداگذار
پرواز بادبادكها (۱۳۹۰)؛ بیانتها (۱۳۸۹)؛ زمهریر (۱۳۸۸)؛ زن دوم (۱۳۸۶)؛ مخمصه (۱۳۸۶)؛ اتوبوس شب (۱۳۸۵)؛ اقلیما (۱۳۸۵)؛ پاركوی (۱۳۸۵)؛ روز برمیآید (۱۳۸۵)؛ تقاطع (۱۳۸۴)؛ وقتی همه خواب بودند (۱۳۸۴)؛ ما همه خوبیم (۱۳۸۳)؛ سلام (۱۳۸۲)؛ طلای سرخ (۱۳۸۲)؛ فردا (۱۳۸۰)؛ نیمه پنهان (۱۳۸۰)؛ زیر نور ماه (۱۳۷۹)؛ آسمان پرستاره (۱۳۷۸)؛ شوخی (۱۳۷۸)؛ عشق طاهر (۱۳۷۸)؛ زشت و زیبا (۱۳۷۷)
- صداگذاری و ترکیب صدا
ابرهای ارغوانی (۱۳۹۰)؛ سعادتآباد (۱۳۸۹)؛ وقتی همه خواب بودند (۱۳۸۴)؛ شهر زیبا (۱۳۸۲)؛ رقص در غبار (۱۳۸۱)؛ روز كارنامه (۱۳۸۱)؛ فرش باد (۱۳۸۱)؛ كودكانه (۱۳۸۱)؛ سیندرلا (۱۳۸۰)؛ شام آخر (۱۳۸۰)؛ شب یلدا (۱۳۸۰)؛ مربای شیرین (۱۳۸۰)؛ آخر بازی (۱۳۷۹)؛ تو آزادی (۱۳۷۹)؛ هفت پرده (۱۳۷۹)؛ دارا و ندار (۱۳۷۸)؛ سهراب (۱۳۷۸)؛ شراره (۱۳۷۸)؛ عشق شیشهای (۱۳۷۸)؛ كودك و سرباز (۱۳۷۸)؛ مرد بارانی (۱۳۷۸)؛ نسل سوخته (۱۳۷۸)؛ بازیگر (۱۳۷۷)؛ بودن یا نبودن (۱۳۷۷)؛ شهر زنان (۱۳۷۷)؛ ساغر (۱۳۷۶)؛ تعطیلات تابستانی (۱۳۷۴)؛ چهره (۱۳۷۴)؛ عاشقانه (۱۳۷۴)؛ پناهنده (۱۳۷۲)؛ نان و شعر (۱۳۷۲)؛ دادستان (۱۳۷۰)؛ دو نیمه سیب (۱۳۷۰)؛ سیرك بزرگ (۱۳۷۰)؛ مدرسۀ پیرمردها (۱۳۷۰)