مغولستان داخلی
مغولستان داخلی (Mongolia, Inner)
| مغولستان داخلی | |
|---|---|
| نام فارسی | مغولستان داخلی |
| نام لاتین | Inner Mongolia |
| کشور | چین |
| موقعیت | شمال چین |
| مرکز | هه هوت |
| شهرهای مهم | بایوتو |
| جمعیت | ۲۳,۰۷۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۲۰۰۰۰۰ |
| تولیدات و صنایع مهم | زغال سنگ، سنگ آهن، خاک های اکسیده کمیاب اوروپیوم و ایتریوم، تولید پارچه های پشمی، لبنیات و چرم |
(به چینی: نِی مغول[۱]) ناحیه‌ای خودمختار در شمال چین[۲] از ۱۹۴۷، با ۱,۲۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۳,۰۷۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شمال به مغولستان[۳] و روسیه[۴]، از شرق به هیلونگ‌جیانگ[۵] و جیلین[۶]، از جنوب شرقی به لیائونینگ[۷]، از جنوب به هبی[۸]، شانسی[۹]، شاآنسی[۱۰]، و ناحیۀ خودمختار نینگ‌شیا هویی[۱۱]، و از غرب به گانسو[۱۲] محدود می‌شود. کمتر از یک ششم جمعیت این ناحیه را مغول‌ها تشکیل می‌دهند. مرکز آن هه‌هوت[۱۳] و شهر مهم دیگر آن بائوتو[۱۴] است. این ناحیه پوشیده از علفزار و صحراست. صنایع آن عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ، سنگ آهن، خاک‌های اکسیده کمیاب اوروپیوم و ایتریوم، تولید پارچه‌های پشمی، لبنیات و چرم. فعالیت‌های کشاورزی آن شامل کشت حبوبات، دامداری، و جنگل‌داری است. نیمۀ شمالی این منطقه را بخشی از صحرای گبی[۱۵] اشغال کرده و کم‌جمعیت است. در جنوبِ رود هوانگ هو[۱۶]، صحرای اوردوس[۱۷] قرار دارد، که علفزار و پوشیده از ریگ روان است. در شرق آن نیز کوه‌های هینگان بزرگ[۱۸] واقع شده‌اند. مغولستان داخلی دارای زمستان‌های طولانی و سرد، و تابستان‌های کوتاه است. بارش باران در اکثر نقاط این ناحیه کم و میانگین سالانۀ آن کمتر از ۵۰ میلی‌متر در شمال و شرق است، اما میزان بارش در کوه‌های شمال شرقی ۴۵۰ میلی‌متر است. مغولستان داخلی دارای ۲۲۰میلیارد تن زغال‌سنگ در جنوب است و سالانه حدود ۸۰میلیون تن آن استخراج می‌شود. بزرگ‌ترین معدن روباز جهان در ژونگر[۱۹]، کنار رود هوانِگ‌‌هو، قرار دارد. ذخایر خاک کمیاب مغولستان داخلی بزرگ‌ترین ذخایر موجود در جهان به‌‌شمار می‌روند و ذخایر عظیمی از بوکسیت، روی، کروم و نقره نیز در این ناحیه یافت می‌شوند.