اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر ( ـ ح ۶۶۳ق)

مفضل بن عمر اثیرالدین ابهری;
درگذشت	حدود ۶۶۳ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فیلسوف
شغل و تخصص های دیگر	ریاضیدان- منجم
آثار	هدایه الحکمه- ایساغوجی
گروه مقاله	فلسفه، منطق و کلام

اَثیرُالدّین اَبْهَری، مفضّل بن عُمر ( ـ ح ۶۶۳ق)

فیلسوف، منطقی و ریاضی‌دان ایرانی. وی اگرچه در پاره‌ای از منابع سمرقندی دانسته شده، از اهالی ابهر، شهری واقع در میان زنجان و قزوین است. از کمال‌الدین ابوالفتح موصلی ریاضیات و نجوم آموخت و شاگرد فخر رازی نیز بود. در حملۀ مغول مجبور به مهاجرت به شام و آسیای صغیر شد. عمادالدین زکریا قزوینی، ابن‌خلکان و دبیران کاتبی از شاگردان مشهور اویند. از این حکیم متأله، که دارای نوآوری‌هایی در اصول هندسی است، در حدود سی کتاب در زمینه‌های فلسفه، منطق، ریاضی و نجوم گزارش شده است. از آثارش: هدایة‌الحکمة در منطق و علوم طبیعی و الهی؛ ایساغوجی در منطق، این دو اثر به عنوان کتاب‌های درسی مورد شرح و تعلیق بوده و بارها چاپ شده‌اند؛ عنوان الحق و برهان الصدق؛ کلمات عشر، اثری فارسی در مبدأ و معاد؛ تنزیل الافکار؛ دقایق الافکار در منطق؛ الزیج الشامل؛ رسالۀ اسطرلاب؛ مجسطی.