آل عبا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آلِ عَبا (Al-e Aba)


(یا: پنج تن آل عبا؛ اصحاب کساء) اصطلاحی احترام‌آمیز برای اشاره به پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع). بنابر حدیث کساء، روزی پیامبر (ص) به منزل دخترش فاطمه (س) رفت و به‌منظور اظهار محبت به خاندان خود، او و علی (ع) و دو پسرشان حسن (ع) و حسین (ع) را زیر بالاپوش (عبا یا کساء) خویش جمع و ایشان را دعا کرد. در آن هنگام جبرئیل به فرمان خداوند نازل شد و آیۀ تطهیر را فرود‌ آورد. تعبیرهایی چون پنج تن و خمسۀ طیّبه نیز حکایت از این فضیلت مشهور دارد.