شوتس، هاینریش (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}شوتْس، هاینْریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هاینریش‌ شوتس|نام=Heinrich Schutz|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=کُشتریتس در ساکس ۱۵۸۵م|تاریخ مرگ=۱۶۷۲م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه ماربورگ، رشته حقوق
ونیز، موسیقی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=هفت کلام مسیح (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی (۱۶۳۶)، ماگنیفیکات آلمانی (۱۶۷۱)، ۲۶ مزمور داوودی (۱۶۱۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، دافنه، را خلق کرد|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


[[File:26137300.jpg|thumb|شوتْس، هاينْريش‌]]
شوتس، هاینریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)
 
[[پرونده:هاینریش شوتس.jpg|بندانگشتی|هاینریش شوتس]]
آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران باروک<ref>baroque</ref>. آثار او عبارت‌اند از ''هفت کلام مسیح''<ref>''The Seven Words of Christ''</ref> (ح ۱۶۶۰)، ''عزاداری‌های موسیقایی''<ref>''Musicalische Exequien''</ref> (۱۶۳۶)، و ''ماگنیفیکات آلمانی''<ref>''Deutsche Magnificat/German Magnificat''</ref> (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ یوهان سباستیان باخ<ref>Johann Sebastian Bach</ref> بود. شوتس در کُشتریتس<ref>Köstritz</ref> در ساکس<ref>Saxony</ref> به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل<ref>Landgrave of Hesse-Kassel</ref> آموخت و در دانشگاه ماربورگ<ref>Marburg University</ref> به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر جووانّی گابرِیلی<ref>Giovanni Gabrieli</ref> در ونیز، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به کاسِل، ارگ‌نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد درسدن<ref>Dresden</ref> ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ<ref>Johann Georg</ref>، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ ''مزمور داوودی''<ref>''Psalmen Davids''</ref> (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، ''دافنه''<ref>''Dafne''</ref>، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس<ref>Martin Opitz
آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران [[باروک]]<ref>baroque</ref>. آثار او عبارت‌اند از ''هفت کلام مسیح''<ref>''The Seven Words of Christ''</ref> (ح ۱۶۶۰)، ''عزاداری‌های موسیقایی''<ref>''Musicalische Exequien''</ref> (۱۶۳۶)، و ''ماگنیفیکات آلمانی''<ref>''Deutsche Magnificat/German Magnificat''</ref> (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|یوهان سباستیان باخ]]<ref>Johann Sebastian Bach</ref> بود. شوتس در کُشتریتس<ref>Köstritz</ref> در [[ساکس]]<ref>Saxony</ref> به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل<ref>Landgrave of Hesse-Kassel</ref> آموخت و در دانشگاه ماربورگ<ref>Marburg University</ref> به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر [[گابریلی، جووانی (ح ۱۵۵۵ـ۱۶۱۲)|جووانّی گابرِیلی]]<ref>Giovanni Gabrieli</ref> در [[ونیز]]، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به [[کاسل|کاسِل]]، [[ارگ|ارگ‌]]<nowiki/>نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد [[درسدن]]<ref>Dresden</ref> ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ<ref>Johann Georg</ref>، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ ''مزمور داوودی''<ref>''Psalmen Davids''</ref> (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، ''[[دافنه (اپرا)|دافنه]]''<ref>''Dafne''</ref>، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس<ref>Martin Opitz
</ref> از لیبرِتّوی رینوچّینی<ref>Rinuccini</ref> بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله<ref>Thirty Years’ War</ref> که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به کپنهاگ را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری ایتالیا بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی<ref>Giovanni Bontempi</ref> پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.
</ref> از لیبرِتّوی رینوچّینی<ref>Rinuccini</ref> بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله<ref>Thirty Years’ War</ref> که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به [[کپنهاگ]] را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری [[ایتالیا]] بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی<ref>Giovanni Bontempi</ref> پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۴

هاینریش‌ شوتس
Heinrich Schutz
زادروز کُشتریتس در ساکس ۱۵۸۵م
درگذشت ۱۶۷۲م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل

دانشگاه ماربورگ، رشته حقوق

ونیز، موسیقی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
آثار هفت کلام مسیح (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی (۱۶۳۶)، ماگنیفیکات آلمانی (۱۶۷۱)، ۲۶ مزمور داوودی (۱۶۱۹)
گروه مقاله موسیقی

شوتس، هاینریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)

هاینریش شوتس

آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران باروک[۱]. آثار او عبارت‌اند از هفت کلام مسیح[۲] (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی[۳] (۱۶۳۶)، و ماگنیفیکات آلمانی[۴] (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ یوهان سباستیان باخ[۵] بود. شوتس در کُشتریتس[۶] در ساکس[۷] به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل[۸] آموخت و در دانشگاه ماربورگ[۹] به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر جووانّی گابرِیلی[۱۰] در ونیز، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به کاسِل، ارگ‌نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد درسدن[۱۱] ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ[۱۲]، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ مزمور داوودی[۱۳] (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، دافنه[۱۴]، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس[۱۵] از لیبرِتّوی رینوچّینی[۱۶] بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله[۱۷] که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به کپنهاگ را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری ایتالیا بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی[۱۸] پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.

 

  1. ↑ baroque
  2. ↑ The Seven Words of Christ
  3. ↑ Musicalische Exequien
  4. ↑ Deutsche Magnificat/German Magnificat
  5. ↑ Johann Sebastian Bach
  6. ↑ Köstritz
  7. ↑ Saxony
  8. ↑ Landgrave of Hesse-Kassel
  9. ↑ Marburg University
  10. ↑ Giovanni Gabrieli
  11. ↑ Dresden
  12. ↑ Johann Georg
  13. ↑ Psalmen Davids
  14. ↑ Dafne
  15. ↑ Martin Opitz
  16. ↑ Rinuccini
  17. ↑ Thirty Years’ War
  18. ↑ Giovanni Bontempi
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=شوتس،_هاینریش_(۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)&oldid=2010181994»