ادیب پیشاوری، احمد (پیشاور ۱۲۲۲ـ تهران ۱۳۰۹ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اَدیب پیشاوری، احمد (پیشاور ۱۲۲۲ـ تهران ۱۳۰۹ش)<br/> | اَدیب پیشاوری، احمد (پیشاور ۱۲۲۲ـ تهران ۱۳۰۹ش)<br /> {{جعبه زندگینامه | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =احمد ادیب پیشاوری | |عنوان =احمد ادیب پیشاوری | ||
|نام = | |نام = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:11166000.jpg|thumb|اَديب پيشاوري، احمد]] | ||
ادیب و شاعر ایرانی. بسیاری از مردان قبیلهاش، ازجمله پدرش، را نظامیان انگلیسی در پیشاور پاکستان کشتند. برای ادامۀ تحصیل به | ادیب و شاعر ایرانی. بسیاری از مردان قبیلهاش، ازجمله پدرش، را نظامیان انگلیسی در پیشاور [[پاکستان]] کشتند. برای ادامۀ تحصیل به [[کابل]]، غزنین و [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]]، سپس [[تربت جام، شهر|تربت جام]] و [[مشهد، شهر|مشهد]] رفت و در زمینۀ حکمت، [[ریاضیات]]، [[فلسفه]] و علوم ادبیه به تحصیل پرداخت. بعد راهی [[سبزوار، شهر|سبزوار]] شد و برای دو سال از شاگردان حاج [[سبزواری، هادی (سبزوار ۱۲۱۲ـ ۱۲۸۹ق)|ملاهادی سبزواری]] بود و پس از درگذشت او به مشهد بازگشت. در آنجا مدرس علوم معقول شد. چندی بعد، به توصیۀ سعیدخان گرمرودی، وزیر امور خارجه، که نیابت تولیت [[آستان قدس رضوی]] را نیز برعهده داشت، عازم [[تهران، شهر|تهران]] شد. در [[جنگ جهانی اول]] به جانبداری از آلمانها ''قیصرنامه'' را سرود. در ادبیات فارسی و عربی استادی مسلم بود. از آثار اوست: حواشی و تعلیقات بر ''تاریخ بیهقی''؛ ''شرح مشکلات دیوان ناصرخسرو'' (اصفهان، ۱۳۶۳ش)؛ ''دیوان قصاید و غزلیات فارسی و عربی ادیب پیشاوری'' (۱۳۶۲ش). | ||
<br/> <!--11166000--> | <br /> <!--11166000--> | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] | ||
[[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۸
اَدیب پیشاوری، احمد (پیشاور ۱۲۲۲ـ تهران ۱۳۰۹ش)
احمد ادیب پیشاوری | |
---|---|
زادروز |
پیشاور ۱۲۲۲ش |
درگذشت | تهران ۱۳۰۹ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر ادبی |
سبک | سنتی |
آثار | حواشی و تعلیقات بر تاریخ بیهقی |
گروه مقاله | ادبیات ایران |
ادیب و شاعر ایرانی. بسیاری از مردان قبیلهاش، ازجمله پدرش، را نظامیان انگلیسی در پیشاور پاکستان کشتند. برای ادامۀ تحصیل به کابل، غزنین و هرات، سپس تربت جام و مشهد رفت و در زمینۀ حکمت، ریاضیات، فلسفه و علوم ادبیه به تحصیل پرداخت. بعد راهی سبزوار شد و برای دو سال از شاگردان حاج ملاهادی سبزواری بود و پس از درگذشت او به مشهد بازگشت. در آنجا مدرس علوم معقول شد. چندی بعد، به توصیۀ سعیدخان گرمرودی، وزیر امور خارجه، که نیابت تولیت آستان قدس رضوی را نیز برعهده داشت، عازم تهران شد. در جنگ جهانی اول به جانبداری از آلمانها قیصرنامه را سرود. در ادبیات فارسی و عربی استادی مسلم بود. از آثار اوست: حواشی و تعلیقات بر تاریخ بیهقی؛ شرح مشکلات دیوان ناصرخسرو (اصفهان، ۱۳۶۳ش)؛ دیوان قصاید و غزلیات فارسی و عربی ادیب پیشاوری (۱۳۶۲ش).