آشفته شیرازی، محمدکاظم (۱۲۰۰ـ شیراز ۱۲۸۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Ashofte Shirazi, Mohammad Kazem | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدکاظم آشفتۀ شیرازی|نام=Mohammad Kazem Ashofte Shirazi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۲۰۰ق|تاریخ مرگ=شیراز ۱۲۸۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=دولتمرد|سبک=|مکتب=|سمت=کلانتر مشهد|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوان اشعار (شیراز ۱۳۴۹ش)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آشفتۀ شیرازی، محمدکاظم (۱۲۰۰ـ شیراز ۱۲۸۸ق) Ashofte Shirazi, Mohammad Kazem | ||
<br/> شاعر و دولتمرد ایرانی. در زادگاهش علوم ادبی، عربی و خوشنویسی را فراگرفت و از جوانی در کار دیوانی شد. در ۱۲۷۷ق، در روزگار [[حسام السلطنه، سلطان مراد میرزا (۱۲۳۳ـ مشهد ۱۲۹۹ق)|حسام‌السلطنه مراد میرزا]]، والی خراسان، منصب کلانتری [[مشهد، شهر|مشهد]] یافت، اما پس از چهار سال برای همیشه به [[شیراز، شهر|شیراز]] بازگشت. اشعارش ساده و روان و غزل‌هایش بیشتر در مدح معصومین و قصایدش در مدح [[امام علی|امیرالمؤمنین ]](ع) است. ''دیوان'' اشعارش به‌چاپ رسیده است (شیراز ۱۳۴۹ش). چون درگذشت پیکرش را در [[نجف]] به خاک سپردند. | |||
| | ||
---- | |||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۱
| محمدکاظم آشفتۀ شیرازی Mohammad Kazem Ashofte Shirazi | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۰۰ق |
| درگذشت | شیراز ۱۲۸۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| آثار | دیوان اشعار (شیراز ۱۳۴۹ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
آشفتۀ شیرازی، محمدکاظم (۱۲۰۰ـ شیراز ۱۲۸۸ق) Ashofte Shirazi, Mohammad Kazem
شاعر و دولتمرد ایرانی. در زادگاهش علوم ادبی، عربی و خوشنویسی را فراگرفت و از جوانی در کار دیوانی شد. در ۱۲۷۷ق، در روزگار حسام‌السلطنه مراد میرزا، والی خراسان، منصب کلانتری مشهد یافت، اما پس از چهار سال برای همیشه به شیراز بازگشت. اشعارش ساده و روان و غزل‌هایش بیشتر در مدح معصومین و قصایدش در مدح امیرالمؤمنین (ع) است. دیوان اشعارش به‌چاپ رسیده است (شیراز ۱۳۴۹ش). چون درگذشت پیکرش را در نجف به خاک سپردند.