آشکار سندی، عبدالوهاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آشکار سِندی، عَبدُالوَهّاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق) Ashkar Sandi, Abdul Wahab | {{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالوهاب آشکار سندی|نام=Abdul Wahab Ashkar Sandi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=سچّل سرمست|لقب=منصور ثانی و عطار سند|زادروز=۱۱۵۲ق|تاریخ مرگ=۱۲۴۲ق|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=عارف|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مرغنامه؛ وحدتنامه؛ قتلنامه؛ دیوان آشکار (لاهور، ۱۹۵۷م)؛ دیوان خدایی؛ مثنوی تارنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ دردنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م)|خویشاوندان سرشناس=عبدالخالق (عمو)|گروه مقاله=ادبیات سایر کشورها|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آشکار سِندی، عَبدُالوَهّاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق) Ashkar Sandi, Abdul Wahab | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
(مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبهقاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهدهدار شد و بهخاطر راستگوییاش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ [[تصوف]] را از دست عمویش پوشید. به [[عربی، زبان|عربی]]، [[فارسی، زبان|فارسی]]، [[اردو، زبان|اردو]]، [[هندی، زبان|هندی]]، [[پنجابی، زبان|پنجابی]]، سرائیکی و [[سندی، زبان|سندی]] شعر میسرود. | (مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبهقاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهدهدار شد و بهخاطر راستگوییاش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ [[تصوف]] را از دست عمویش پوشید. به [[عربی، زبان|عربی]]، [[فارسی، زبان|فارسی]]، [[اردو، زبان|اردو]]، [[هندی، زبان|هندی]]، [[پنجابی، زبان|پنجابی]]، سرائیکی و [[سندی، زبان|سندی]] شعر میسرود. | ||
از آثارش: ''مرغنامه''؛ ''وحدتنامه''؛ ''قتلنامه''؛ ''دیوان آشکار'' ( | از آثارش: ''مرغنامه''؛ ''وحدتنامه''؛ ''قتلنامه''؛ ''دیوان آشکار'' ([[لاهور]]، ۱۹۵۷م)؛ ''دیوان خدایی''؛ ''مثنوی تارنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ ''دردنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۰
عبدالوهاب آشکار سندی Abdul Wahab Ashkar Sandi | |
---|---|
زادروز |
۱۱۵۲ق |
درگذشت | ۱۲۴۲ق |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | عارف |
لقب | منصور ثانی و عطار سند |
آثار | مرغنامه؛ وحدتنامه؛ قتلنامه؛ دیوان آشکار (لاهور، ۱۹۵۷م)؛ دیوان خدایی؛ مثنوی تارنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ دردنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م) |
گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
خویشاوندان سرشناس | عبدالخالق (عمو) |
آشکار سِندی، عَبدُالوَهّاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق) Ashkar Sandi, Abdul Wahab
(مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبهقاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهدهدار شد و بهخاطر راستگوییاش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ تصوف را از دست عمویش پوشید. به عربی، فارسی، اردو، هندی، پنجابی، سرائیکی و سندی شعر میسرود.
از آثارش: مرغنامه؛ وحدتنامه؛ قتلنامه؛ دیوان آشکار (لاهور، ۱۹۵۷م)؛ دیوان خدایی؛ مثنوی تارنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ دردنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م).