آفرودیت: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10145100-3.png|بندانگشتی|فنجان سفالی با طرح آفرودیت سوار بر غاز، منسوب به: نقاش پیستوکسنوس (Pistoxenos) در ح460 قبل از میلاد، توسط آگوست سالزمن و آلفرد بیلیوتی (Alfred Biliotti) در حفاری های گورستان فیکلورا (کامیروس) پیدا شده و هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود]] | [[پرونده:10145100-3.png|بندانگشتی|فنجان سفالی با طرح آفرودیت سوار بر غاز، منسوب به: نقاش پیستوکسنوس (Pistoxenos) در ح460 قبل از میلاد، توسط آگوست سالزمن (Auguste Salzmann) و آلفرد بیلیوتی (Alfred Biliotti) در حفاری های گورستان فیکلورا (کامیروس) پیدا شده و هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود]] | ||
آفْرودیت (Aphrodite)<br/> | آفْرودیت (Aphrodite)<br/> | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۷
آفْرودیت (Aphrodite)
(در لاتین: ونوس[۱]) در اساطیر یونان، الهۀ عشق، همتای ونوس در اساطیر رم، اَستارته[۲] در اساطیر فنیقی و ایشتر[۳] در اساطیر بابلی. هومر وی را دختر زئوس[۴] می‌داند، اما به روایت هِزیود[۵] آفرودیت از کف دریا به‌وجود آمد. وی همسر خیانتکار هفایستوس[۶]، رب‌النوع آتش، و مادر اِروس[۷] است. آفرودیت در زیبایی گوی رقابت از دیگر ایزدبانوان برد و برندۀ جایزه‌ای شد که قرار بود پاریس به زیباترین الهه تقدیم کند. وی قادر بود به دیگر موجودات زیبایی و جذابیت ببخشد. در میان گیاهان، گل سرخ، مورد، سیب و کوکنار گیاهان مقدس وی و در میان جانوران گنجشک، قمری، قو و پرستو حیوانات مقدسش محسوب می‌شدند. پرستشگاه‌های وی در قبرس و سیترا[۸]بود.